Açık kırıklarda eksternal fiksatör ile tedavi sonuçları

Abstract

ÖZET Özellikle açık kırıkların tedavisinde uygulanabilme kolaylığı, yara bakımı, enfeksiyon riskinin azlığı, erken mobilizasyonu sağlama gibi nedenlerle eksternal fiksatör uygulanması sık başvurulan bir tedavi biçimidir. Bu çalışmamızda 1990-2001 yıllan arasında İstanbul Üniversiştesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı Kliniğinde eksternal fiksatörlerle tedavi ettiğimiz 30 hastanın 31 açık kırığı incelendi. Olgularımız en fazla 96, en az 6 ay süre ile ortalama 25 ay izlendi. Olgularımızın 24(%80)'ü erkek, 6 tanesi (%20) kadın idi. Etken 21 vakada (%67.7) trafik kazası idi. Kırıkların 15'i tip III (%48.38), 14'ütip II (%45.1) ve 2'si tip I (%6.45)'idi. Olgularımızın 8 tanesinde İlizorov eksternal fiksatörü kullanılmış, 24 hastaya ortofiks eksternal fiksatör kullanılmış ve bir hastaya da AO tipi eksternal fiksatör kullanılmış olup ortofiksle başlayan 2 hasta daha sonra korreksiyon kaybı sebebiyle Hizaroz eksternal fiksatörayle repozisyon yapılmıştır. Eksternal fiksatör ortalama 20. günde uygulanabilmiş. Fiksatörlerden en kısa uygulaması 18 gün en uzun uygulaması 380 gün olarak tespit edilmiştir. Ortalama kaynama süresi 162.8 gün olarak bulunmuştu. 31 olguluk serimizde 17 hasta kemiğe ikinci bir müdahale gerekmeden eksternal fiksatör ile iyileşmiştir. Değerlendirmeye alınan 31 kırığın sonraları; %25.8 çok iyi, %22.5 iyi, %19.3 orta, %25.8 kötü olarak bulunmuştur. İlk 3 grubu başarılı kabul ettiğimizde toplam basan yüzdesinin %74.2 oranında olduğu tespit edilmiştir. Özellikle açık ve parçalı kırıklarda eksternal fiksatörlerin hasarlı bölgeye ikinci bir travma yapmaları, bölgesi sürekli ve kolay bakımına olanak tanımaları ve erken mobilizasyona izin vermeleri nedeni ile tercih edilmeleri gereken önemli bir tedavi aracı oldukları sonucuna varıldı. 79

SUMMARY Easy wound case, easy mobilisation, decrease of the wound enfection and can be easyly applied on the open fractures are some advanteges of external fixation apparatus, because of the advanteges the external fixation method used very frequently. In this study we examined 31 open fractures of 30 patients who treated in Cerrahpaşa Medical Faculty of Istanbul University with external fixation. The cases follow up the means 25 months (the most 96 months, the least 6 months). The cases composed of 24 (%80) male, 6 (%20) female patients. The was traffic acceident in 21 (%67.7) patients. 15 open fractures were type III (%48.38), 14 of the all fractures were type II (%45. 1) and two were type I (%6.45). İlizarov external fixation was used in 8 patients on the other way these are 24 patients are used ortofiks external fixation and AO external fixator aplicated only one person. But two person who were using ortofix external fixator changed their fixator with ilizarov external fixator because of the loosing correction of the bones. 17 patient had no need for a second operation to the bone in our series, and treated only with external fixator. In the case we had %25.8 perfect, %22.5 good, %19.3 mediate, %25.8 bad results. If we accept the suecesful for first three groups, %74.2 of the case is found good enough. Specially open and commited fractures the external fixators is the best method because permit the wound case can be done and early mobilization and minirnalized travma for the already travmatized region. 80