Otomatize lamellar terapötik keratoplasti (ALTK) uygulamalarımız ve klinik sonuçları

Abstract

ÖZET Amaç: Otomatize lamellar terapötik keratoplasti (ALTK) yönteminin etkinliğini güvenilirliğini ve sonuçlarını, endotelin tutulmadığı lamellar keratoplasti endikasyonu konulan kornea patolojilerinin tedavisinde değerlendirmek. Materyal ve Metod: Çalışmamızda Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı'nda Ekim 2003-Ekim 2004 tarihleri arasında lamellar keratoplasti endikasyonu konan 17 erkek, 19 kadın, toplam 36 seçilmiş hastanın 37 gözüne ALTK yöntemi uygulanmıştır. Ektaziler ve keratokonüs nedeni ile kornea kalınlığı incelmiş olgularda donör lentikül kaldırılan greftten 100 mikron daha kalın transplante edildi. Hastaların yaş ortalaması 33.2 idi. Hastaların 28'sinde primer idiyopatik keratokonüs, 5'inde korneal skar, l'inde keratokonüs vernalis, l'inde lasik operasyonu sonrası keratokonüs, l'inde honey-comb korneal distrofi, l'inde lattice distrofi mevcuttu. Çalışma protokolü prospektif tarzda düzenlenmiş olup operasyon öncesi tüm gözlerin en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri tespiti, biomikroskopik muayeneleri, fundus muayeneleri, retinoskopileri, keratometrileri, göz içi basıncı ölçümleri, pakimetreleri, kornea topografileri yapılarak, tüm gözler tam bir oftalmolojik muayeneden geçirilmiştir. Operasyon sonrası epitel defekti gibi erken komplikasyonlar görülen hastalar erken dönem sıkı bir şekilde takip edilmiş, sorunsuz hastalar ise 1. hafta, 1. ay ve daha sonra 1 ay aralıklarla kontrollere çağrılmıştır. Her kontrolde otorefraktometre ve en iyi düzeltilmiş görme keskinliği ölçümü, göz içi basmcı ölçümü, kornea kalınlığı ölçümü, topografik inceleme tekrarlanmış, bollaşan sütürler ve astigmata neden olan sütürler alınmıştır. Bulgular: Hastalar en kısa 2 ay en uzun 14 ay takip edildi. ALTK yönteminin intraoperatif komplikasyonlan 2 olguda intraoperatif perforasyon (%5.40), 14 olguda büyük donör lentikül oluşumu (%40), postoperatif komplikasyonlan ise 1 olguda 2. ayda greft enfeksiyonu (%2.85), 1 olguda postop erken dönemde tedavi gerektiren GİB yüksekliği (%2.85), 23 olguda postop. epitel defekti (%65.71), 13 olguda postop kuru göz bulguları (%37.14) olarak gerçekleşti. Primer keratokonüs dışı olgularda örnek azlığı sebebi ile istatiksel çalışma yapılmadı. Olgular anlatıldı. Tüm olgularda saydam kornea sağlandı ve görme keskinliği artışı sağlandı. Primer keratokonüslü olgularda ise son kontrolde en iyi 62tashihti görme keskinliği 0.35 +0.20 (min 0.2-mak 0.8)'a yükselmiştir. Ortalama Snellen eşelinde 0.197 sıra görme artışı sağlanmıştır. Bu artış istatiksel olarak anlamlıdır (p=0.001). Son kontrolde en iyi tashihti görme keskinliği 3 (%11.1) olguda azaldı, 2 (%7.4) olguda değişmedi 22 (%81.4) olguda arttı. Postoperatif atigmat ortalaması ise 4.19±1.30 D olarak gerçekleşti. 7 (%25.9) olguda post-op astigmat değeri pre-op değerin üzerindedir. 1 (%3.7) olguda aynı kalmıştır. 19 (%70.3) olguda post-op astigmat düzeyi pre-op değere göre azalmıştır. Operasyon sonrası tüm olgularda otorefraktometre değeri ölçülebilir hale gelmiştir. Keratokonüslü olgularda operasyon sonrası sürür gevşemesi ve sütür alınması ile beraber miyopiye kayış gözlendi. Son kontrollerdeki ortalama sferik ekivalan -2.68 D olarak gerçekleşti (min +2.0, mak -10 D). Primer keratokonüslü olgularda preoperatif aplanasyon tonometre ile ölçülen göz içi basıncı ortalaması 14,48+2,27 mm Hg idi. Tüm olgularda postoperatif ölçülen değer ortalamaları artış gösterdi. Postoperatif l.ayda ortalama göziçi basınç değeri 17.67 ±1.59 mmHg idi. Bu artış istatiksel olarak anlamlı idi (P=0.001). Donör lentkül alıcı yataktan 100 mikron daha kalın transplante edilmesi amaçlanmıştı. Postoperatif kornea kalınlığı ölçümlerinde 1. ayda ortalama 102,59 mikron artış sağlandı. Ortalama 450 mikron kornea kalınlığında 10 mikronluk kornea kalınlık değişimi için 0.31 mmHg GİB artışı oldu. Tartışma: ALTK yöntemi diğer manuel lamellar keratoplasti yöntemlerine göre operasyon süresini kısaltan, cerrahi yöntemi kolaylaştıran ve standardize eden, intraoperatif ve postoperatif komplikasyon oranlarını azaltan, vizuel ve refraktif sonuçlar açısından da manuel lamellar keratoplasti (DALK) yöntemleri ile belirgin fark taşımayan bir yöntem olarak değerlendirilmiştir. 63

ABSTRACT Automated Lamellar Therapeutic Keratoplasty For Various Corneal Disorders. Buttanri B, Arslan O. PURPOSE: To evaluate the efficacy and safety of automated lamellar therapeutic keratoplasty (ALTK) as a method for the treatment of various disorders of corneal stroma with an intact endothelium layer. METHODS: ALTK was performed in 37 eyes of 36 patients including 28 eyes with primer idiopatic keratoconus, 5 eyes with corneal scar, 1 eye with keratoconus vernalis, 1 eye with keratoconus after Lasik procedure, 1 eye with lattice distrophy, 1 eye with honey-comb distrophy, all with an intact endothelium. Main outcome measures were best-corrected visual acuity (BCVA), postoperative spherical equivalent of refractive error, postoperative intraocular pressure changes and postoperative astigmatism. RESULTS: Intraoperative perforation of descemet membrane was developed in 2 cases (5.40 %) One of these patients underwent penetrating keratoplasty while the other one had the second ALTK surgery. Graft infection occurred in one of the eyes 2 months after the operation. Intraoperative large donor lenticule formation which is observed in 14 cases (40.0%) was a common intraoperative problem. Postoperative complications were epithelial defect in 23 cases (65,7%), ocular hypertension necessitating medical intervention in 1 case (2.85%), dry eye findings in 13 cases (37.14%). For primary keratoconus patients, the mean postoperative BCVA was 0.359 Snellen letters (0.1 - 0.8), the mean astigmatism was 4.19 D (2 D - 7 D) and the mean spherical equivalent was -2.68 D (+2.0 D - 10.0 D). CONCLUSIONS: ALTK is considered to be an effective and safe procedure for the treatment of various disorders of corneal stroma with an intact endothelium. At the same time it shortens the operation time, standardizes the procedure and and above all reduces the serious complication rates. 64