Tip 2 diyabetik hastalarda statin tedavisinin serum adiponektin düzeylerine etkisi

Abstract

Diabetes Mellitus en sık görülen endokrinolojik hastalıktır ve insülin üretiminde veyakullanımındaki yetersizlik sonucu oluşur. Diyabetli kişilerin %75'i kardiyovaskülerhastalıklar nedeniyle ölmektedir ve diyabetik hastalar bilinen koroner arter hastalıkları olmasabile, koroner arter hastalığı olan bireylerle aynı kardiyovasküler riski taşırlar.Adiponektin anti-inflamatuar bir sitokin olup adipositlerde üretilir. İnsülinduyarlılığını arttırır ve inflamatuar süreci inhibe eder. Adiponektin düzeyleri kardiyovaskülerhastalığı ve diyabeti olan hastalarda azalmıştır. Epidemiyolojik veriler düşük adiponektindüzeylerinin ileride tip 2 diyabet, miyokard infarktüsü için prediktör olduğunugöstermektedir.Dislipidemi tip 2 diyabete eşlik eden bir bulgudur. Statinler etkilerinin büyükbölümünü lipid profili üzerinde yarattıkları değişiklikler üzerinden göstermelerine rağmen buajanların lipid bağımsız anti-aterojenik etkileri, pleiotropik etkileri olduğu dadüşünülmektedir. Pleiotropik etkilerini endotel fonksiyonu, inflamatuvar olaylar ve plakstabilitesi üzerinden gösterirler. İnflamatuvar olaylar tip 2 diyabet gelişimi ile ilişkiliolduğundan, lipid düşürücü etkileri olan diğer ajanlarla karşılaştırıldığında pleiotropik etkileriolan statinler tip 2 diyabetiklerde kardiyovasküler olayları azaltmada çok daha etkinolabilirler.Bu çalışmaya son 6 ay içinde statin tedavisi almamış 22 diyabetik, dislipidemik hastaalındı. Çalışmanın sonucunda tedavi öncesi ve sonrası adiponektin değerleri arasında farksaptanmadı (p=0.197). Tedavi öncesi ve sonrası adiponektin düzeyleri ile tedavi öncesi vesonrası VKİ (p=0.846), HbA1C (p=0.145), ve insülin düzeyleri (p=0.898) arasında ilişkibulunmadı, benzer şekilde adiponektin düzeyi ile diğer bağımsız değişkenler arasında da ilişkisaptanmadı.Çalışmamızda iki aylık statin kullanımı ile adiponektin düzeylerinde bir değişikliksaptanamamıştır. Bu sonuçlar daha önce yapılmış diğer iki çalışma ile de benzerlikgöstermektedir. Benzer şekilde statinlerin bilinen etki mekanizmaları ile adiponektinin etkimekanizmaları büyük ölçüde örtüşmektedir. Bu nedenle statinlerin adiponektin düzeylerinietkileyebileceği hipotezi bizim çalışmamız dahil üç çalışmada gösterilememiş olmasınarağmen hastaların en uzun takip süreleri üç aydır. Bu süre belki de adiponektin etkilerininçıkması için yeterli olmamaktadır.Çalışmamızda da diğer çalışmalarda olduğu gibi iki aylık statin tedavisi ileadiponektin düzeyleri arasında ilişki bulunmaması henüz bilinmeyen bir takımmekanizmaların rol oynayabileceğini düşündürmektedir. Ancak kesin sonuçlara varmak içindaha uzun süreli, daha fazla hastanın alındığı çalışmalar gerekebilir. Ayrıca adiponektin altgruplarının ayrıntılı incelemesi de ek bilgi sağlayabilir.

Diabetes mellitus is the most commonly encountered endocrinologic disorder.Deficiency of insulin synthesis and insulin utilization are the underlying mechanisms of type2 diabetes. Cardiovascular diseases (CVD) cause 75% of deaths in diabetic patients anddiabetes is considered to be coronary heart disease equivalent even in the absence of knownCVD.Adiponectin is an anti-inflammatory cytokine synthesized mainly in adipose tissue. Itenhances insulin sensitivity and inhibits inflammation. Adiponectin levels decrease in patientswith diabetes or in patients with CVD. Prior data demonstrated that lower adiponectin levelswere independent predictors of diabetes and myocardial infarction.Type 2 diabetes is commonly accompanied by dyslipidemia. Statins exert theirbeneficial effects through blocking cholestrol synthesis, however statins are considered tohave anti-atherogenic effects independent of the change in cholestrol levels which is definedas pleiotropic effects. Pleiotropic effects of statins are through their effects on endothelialfunction, inflammation and plaque stability. Since inflamation is related to the development ofdiabetes, statins with pleiotropic effects might be more effective in comparison to otherantilipidemic agents in reducing CVD.A group of 22 type 2 diabetic and dyslipidemic patients without prior statin treatmentwere included. In this trial no statistical difference was found between adiponectin levelsbefore and after treatment (p=0.197). Adiponectin levels did not correlate with body massindex (BMI) (p=0.846), HbA1c (p=0.145) and insulin levels (p=0.898), as well as otherindependent variables.In this trial we demonstrated no change between adiponectin levels at beginning andthe end of two months of statin treatment. Our result are in concordance with previous studies.Mechanisms of clinical effects of statins and adiponectin are similar. Although we have notbeen able to demonstrate any change in adiponectin levels with statin therapy, longertreatment with these drugs my have an effect on adiponectin levels.Adiponectin subgroups have distinct actions on inflammmation. Future studiesevaluating adiponectin levels with a longer duration of statin treatment may provide furtherinformation.