Efficacy of tigecycline in experimental catheter releated ınfection
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Damar içi kateterler modern tıp tedavisinin önemli, vazgeçilmez araçlarındandır. Hastalarda santral venöz kateter kullanımının artmasıyla beraber enfeksiyonlarında da önemli artış gözlenmiştir. Kateter enfeksiyonlarında en sık karşılaşılan etkenlerden biri koagülaz negatif stafilokoklardır. Antibiyotik dirençleri ve kateter lümeni içerisinde ?slime faktör? etkisi ile oluşturduğu biyofilm tabakası tedaviyi daha zor hale getirir. Mikroorganizmanın patojenitesi ile slime oluşumu arasında doğrudan bir ilişki mevcuttur.Tigesiklin, tetrasiklin türevi olan minosiklinlerin yarı-sentetik derivesidir. Yapılan in vitro ve in vivo çalışmalarda, tigesiklinin biyofilm tabakası üzerine etkili olduğu gösterilmiştir.Bu çalışmada tigesiklinin kateter ilişkili enfeksiyonlarda etkinliğinin araştırılması amaçlandı. Çalışmada 24 adet tavşan sekizerli üç gruba ayrılarak, tavşanların tümüne polietilen kateter takıldı. Kateterlerden 108 koloni oluşturan birim/ml S. epidermidis inoküle edildi. İnokulasyondan 72 saat sonra tedavi başlandı; Grup I'e (Heparin kontrol grubu) kateter takıldıktan sonra hergün 0,5 ml heparin (100 IU/ml), Grup II'ye (Vankomisin-heparin grubu) 0,5 ml vankomisin-heparin solusyonu (3 mg vankomisin + 100 IU heparin), Grup III'e (Tigesiklin-heparin grubu) ise 0,5 ml tigesiklin-heparin solusyonu (14 mg/kg günde iki kez + 100 IU heparin) 5 gün süre ile uygulandı. Tedavi öncesinde ve sonrasında kateter-perifer kan kültürleri alındı. Tedavi bitiminde kan kültürleri tekrar edildi, kateter uçları mikrobiyolojik olarak ve tarama (scanning) elektron mikroskopisi ile değerlendirildi.Çalışmanın sonucunda, tigesiklinin tedavide en az vankomisin kadar etkili görüldü. Tigesiklin verilen grupta kateterde oluşan biyofilm tabakasının vankomisin ile tedavi edilen gruba göre daha az olduğu belirlendiÇalışmada elde edilen sonuçlara göre, yeni bir ilaç olan tigesiklinin, seçeneklerin az ve etkinliklerinin sınırlı olduğu kateterle ilişkili enfeksiyon tedavisinde, önemli ve etkili bir alternatif olacağı düşünülmektedir. Central venous catheters are critical devices in medical practice. As catheter use increases, the rate of catheter-related infections (CRI) increases. One of the most frequent etiologies CRI in is coagulase-negative staphylococci (CNS). The treatment of CRI is challenging due to resistance to antibiotics and the emergence of the biofilm over the lumen of catheter. The virulence of the microorganism is associated with the emergence of the biofilm.Tigecycline is a semi-synthetic derivative of minocycline. In vivo and in vitro studies show its effect on strains producing biofilm.In this study, in a rabbit model of CRI, 24 rabbits were divided into 3 groups and were inserted polyethylene catheters. Single dose of Staphylococcus epidermidis was given through the catheters. After 72 hours, they were treated: Group I (Heparin-control ) was given 100 IU/mL heparin . Group II (Vancomycin-heparin) was given mixed solution of vancomcyin-heparin (3 mg vancomcyin and 100 IU heparin), and Group III (Tigecycline-heparin) was given mixed solution of tigecycline-heparin (tigecycline 14 mg/kg bid and 100 IU heparin) for 5 days. Before, after the treatment and after the end of therapy, peripheral and catheter lumen blood cultures were obtained. Catheter tips were studied by microbiological methods and scanning electron microscopy.We noted that tigecycline will be as effective as vancomycin, and its activity on the biofilm layer is more effective.This study suggests that tigecycline, can be a promising agent for the treatment of CRI which is a therapeutic challenge with limited number of effective drugs.
Collections