Gelişimsel kalça displazisi zemininde oluşan sekonder koksartrozda uygulanan total kalça artroplastisi orta-uzun dönem sonuçları

Abstract

Total kalça artroplastisi gelişimsel kalça displazisine sekonder koksartrozun tedavisinde tercih edilen ve başarıyla uygulanan bir yöntemdir.Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji A.D' nda 1979 - 2006 yılları arasında gelişimsel kalça displazisine sekonder oluşan koksartroz nedeniyle total kalça artroplastisi uygulanan 59 hastanın 90 kalçası geriye dönük olarak değerlendirildi. Hastaların 53 tanesi kadın, 3 tanesi erkekti. Hastaların ameliyat sırasndaki yaşları 24 ile 67 arasında değişmekte olup ortalama operasyon yaşı 45,67 (±10,88 ) dir. Takip süresi 5 ile 32 yıl arasında değişmekte olup ortalama takip 10,31 (±6,36 ) yıldır. Revizyonsuz takip süresi 0 ile 25 yıl arasında değişmekte olup ortalama 8,97 (±5,63 ) yıldır. Hastaların 20 tanesi Crowe tip 1, 31 tanesi Crowe tip 2, 27 tanesi Crowe tip 3, 12 tanesi Crowe tip 4 idi. 17 kalçada revizyon ameliyatı yapıldı. Revizyonların 12 tanesi femoral ve asetabuler komponentlerdeki aseptik gevşeme, 3 tanesinde kırık 2 tanesinde asetabuler protrüzyon nedeniyle yapılmıştır. Ameliyat öncesi Harris Kalça Skoru ortalama 48.00 (±5,97 ) den ameliyat sonrası 88,18 (±8,80) çıkmıştır. Operasyon öncesinde hastaların 43 tanesinde Trendelenburg bulgusu mevcuttu. Operasyon sonrasında 9 hastada Trendelenburg bulgusu pozitif olarak kalmıştır. Radyolojik olarak 7 asetabuler komponent ve 5 femoral komponentte osteoliz bulgusu saptanmıştır. Postoperatif 4 hastada sinir paralizisi 1 hastada kalıcı peroneal sinir felci gelişmiştir.Patolojik anatomi bu operasyonu cerrahlar için zorlu bir sınav haline getirmektedir. Bu operasyonunun komplikasyon oranları primer artroplasti operasyonlarına göre daha yüksek olup bunlar patolojik anatomiyle bire bir ilişkilidir. Bu grup hastalarda komplikasyon oranını azaltmak ve protez ömrünü uzatmak için özel tasarım materyaller kullanılması gerekmektedir.Gelişimsel kalça displazisine sekonder gelişen koksartrozda hastaların ağrılarını dindirmek, günlük aktivitelerin yapılmasına engel olan faktörleri ortadan kaldırmak, diz ve bel bölgesinde yol açacağı tahribatı asgari düzeye indirmek için günümüzde total kalça artroplastisi operasyonu iyi tedavi yöntemlerinden birtanesidir.

Total hip replacement is a succesfully applied and preferred treatment method of coxarthrosis secondary to developmental dysplasia of the hip .Between the years 1979 and 2006, 90 hips of 59 patients underwent total hip replacement surgery. There were 53 women and 3 men. They were retrospectively evaluated in this study. Ages ranged from 24 to 67 at the time of surgery and average age was 45.67 (±10.88). Average follow-up period ranged between 5 and 32 years. The average duration of follow up was 10.31 (±6.36) years. Follow-up period without revision ranged between 0 and 25 years, average duration of follow up was 8.97 (±5.63) years. Twenty hips classified as type 1; thirty-one, as type 2; twenty-seven, as type 3; twelve; as type 4 according to the Crowe Classification.Seventeen hips had undergone revision. Twelve hip had aseptic loosening both femoral and acetabuler components. Three of them had a stem fracture and two had an acetabular protrusion. Mean Harris Hip Score improved 48.00 points (±5.97) preoperatively to 88.18 points (±8.80) postoperatively. Out of 43 patients who had positive Trendelenburg?s sign preoperatively, only 9 remained positive after total hip arthroplasty. Osteolysis was identified around 7 acetabular components and 5 femoral components. Four patients had transient nerve lesions and 1 patient had permanent peroneal nerve lesion postoperatively.Pathological anatomy makes these operations more challenging for surgeons. Complication rates are higher than primary total hip replacement due to the pathological anatomy. Specifically designed prostheses should be used in order to reduce the complication rates and prolonge the durability.Total hip replacement is a good solution for patients who have a seondary coxarthrosis due to the developmental displasia of the hip to reduce the pain, to improve the quality of daily activities and to prevent spondylarthrosis and gonarthrosis.