Andrey Tarkovski sineması`nda yönetmenin mucizesi olarak sanatsal gerçeklik fenomeni

Abstract

Bu tez, Tarkovski sineması içinde üstünde çok durulmamış olan yönetmenin kendi mucizesi olarak yarattığı sanatsal gerçeklik kavramının önemini açığa çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu doğrultuda ilkin, sanatsal gerçeklik olarak isimlendirdiğimiz fenomeni anlamak adına yönetmenin sanat anlayışı üzerinde duruldu. Daha sonra, onunla özdeşleşmiş olan Mühürlenmiş Zaman mefhumunu açıklamaya çalışırken aynı zamanda sinematografisinin de konumuzla olan bağlantısı açıklandı. Yönetmenin film yapma tarzının zaman içinde değişmiş olduğunu saptadıktan sonra sineması iki bölüme ayrılarak ele alındı. Sonuç olarak, yönetmenin ilk filmlerinde sembollerle çalıştığı ve bu yöntemin onu son filmlerinde zahiri gerçeklik yerine kendi sanatsal gerçekliği ile sinema yapmaya götürdüğü tespitinde bulunuldu. Anahtar Sözcükler: Tarkovski, sanatsal gerçeklik, mühürlenmiş zaman, yönetmenin mucizesi, sembol.

This dissertation aims to reveal importance of the term of artistic reality created as director's own miracle which is not considered too much in Cinema of Tarkovsky. In this scope, at the beginning it was dwelled upon director's sense of art to understand the phenomenon that we called as artistic reality. Afterwards, the connection of his cinematography with our subject was explained at the same time, when the concept of Sculpting In Time which is being identified with him, was being tried to explained. After director's style of producing had been determined in time, his cinema was handled in two parts. Consequently, it was determined that the director worked with symbols in his initial films and this method took him to use his own artistic reality than using virtual reality in his last films. Keywords: Tarkovsky , artistic reality, sculpting in time, the miracle of director, symbol.