Öğrencilerin akademik başarısı, öz düzenleme becerisi, motivasyonu ve öğretmenlerin öğretim stilleri arasındaki ilişki

Abstract

Bu çalışmanın amacı ilköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin akademik başarıları ile öz düzenleyici öğrenme stratejileri, motivasyon düzeyleri ve öğretmenlerin öğretim stilleri arasındaki ilişkileri incelemektir. Korelasyonel araştırma desenine (Korelasyonel yordama) göre tasarlanan bu araştırmanın örneklemini 2010-2011 eğitim-öğretim yılında Balıkesir il merkezinde bulunan ilköğretim okulu beşinci sınıfta öğrenim gören 770 öğrenci ile 93 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırma da öğrencilerin öz düzenleyici öğrenme stratejilerini belirlemek için veri toplam aracı olarak Öz Düzenleyici Öğrenme Stratejileri Ölçeği-Matematik (ÖÖSÖ-M) ve Matematik Motivasyon Ölçeği (MMÖ) ile Matematik Akademik Başarı Testi (MABT), öğretmenlerin öğretim stilini belirlemek amacıyla ise Grasha Öğretim Stilleri Ölçeği (GÖSÖ) kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde ANOVA, Bağımsız Gruplar t-Testi, Basit Doğrusal Regresyon Analizi ile Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi, Ki-Kare Uyumluluk Testi ve Pearson Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre öğrencilerin öz düzenleme stratejileri ve motivasyonları ile akademik başarıları arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Araştırmanın diğer bir bulgusu da akademik başarıyı yordayan değişkenler içinde öz düzenleme, motivasyon ve öğretim stilinin etkili birer yordayıcı olduğudur. Öğretmenlerin öğretim stillerine yönelik olarak yapılan analizler sonucunda öğrenen merkezli öğretim stillerinin akademik başarıyı yordama da etkili olduğu görülmüştür. Araştırmanın ortaya koyduğu bulgulardan bir diğeri de okul öncesi eğitim, sosyo-ekonomik durum gibi değişkenler ile akademik başarı arasında ilişki olmasıdır. Öz düzenleme stratejilerinin geliştirilmesinde öğretmenlerin önemli rol oynadığı ve öğrenen merkezli öğretim stillerinin akademik başarıyı, öz düzenlemeyi ve motivasyonu olumlu etkilediği, öğrencilerin öz düzenleme stratejilerini kullanma düzeylerinin akademik başarı ve motivasyonu arttıran bir etken olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

The aim of this study is to examine the relationship between the academic success, self-regulating learning skills, and motivations of 5th grade students and the teaching styles of teachers. This study was designed according to causal comparison method and the sample size of the study comprised of 770 5th grade students and 93 grade school teachers from grade schools in Balikesir city center during 2010-2011 school year. In order to determine the self-regulating learning strategies of students Self-Regulating Learning Strategies Scale ? Mathematic (SRLSS-M), Mathematic Motivation Scale (MMS), and Mathematic Academic Success Test (MAST) were used whilst Grasha Teaching Styles Scale (GTSS) was used to determine teachers teaching styles. ANOVA, Independent Groups t-Test, Simple Linear Regression Analysis and Multiple Linear Regression Analysis, Chi-Square Compatibility Test, and Pearson Correlation Analysis methods were utilized to analyze the data gathered during the study. One of the findings of this study is that there is a meaningful correlation between students? self-regulation skills and motivations. Another finding of the study is that self-regulation, motivation and teaching styles are influential factors in academic success. It is observed that teachers? teaching styles play an influential role in academic success in learner centric teaching settings. Moreover, it is noted that there is a positive relation between academic success and pre-school education, and socio-economic background. In conclusion, this study determines that teachers? play an important role in development of students? self-regulation skills and learner centric teaching styles positively influence academic success, self-regulation and motivation as well as students? use of their self-regulation skills is an influential factor in advancing academic success and motivation.