The United Nations in statebuilding: A historical institutionalist perspective to the case of Kosovo

Abstract

Bu çalışma, Birleşmiş Milletlerin barış inşası sürecindeki rolünü incelemektedir. Çalışma ile Birleşmiş Milletlerin çatışma önleme ve barış getirme aşamalarından ziyade barış inşası ve özellikle de devlet inşasında başarı potansiyeli taşıdığı ortaya koyulmuştur. Kosova savaşı sonrası 1999-2008 yılları arasında Birleşmiş Milletlerin Kosova'daki devlet inşası projesi derinlemesine incelenmiştir. Kosova devlet kurumlarının inşa süreci ele alınarak, Birleşmiş Milletlerin yerel aktörler ile işbirliği içerisinde kalarak yeni kurumları başarılı ve sürdürülebilir yeni bir yola koyabildiği gözlemlenmiştir. Bir kere yeni yol inşa edildikten sonra yola bağlılık varsayımından yararlanılarak başarılı bir devlet inşa etmenin mümkün olabileceği vurgulanmıştır. Kurumların başarı analizinde Huntington'ın kurumsal başarı ölçütlerinden yararlanılmıştır.

This thesis examines the role of United Nations (UN) in the peacebuilding process. This study argues the UN has success potential in peacebuilding, statebuilding in particular, rather than conflict prevention and peacemaking. The empirical base of the study is the Kosovo statebuilding process from 1999 to 2008. An in-depth analysis of institution building of Kosovo political institutions indicates the UN has the ability to create a new path for sustainable institutions that lead to sustainable peace in post-war countries. The UN should cooperate with local actors in order to construct the new path and continuously support them until they become mature. Once cooperation of the UN and locals sets the path for new institutions, they will continue on their established path more with each down on that path. Kosovo institutions illustrate maturity and development in their success level based on Huntington's criteria for successful institutions.