Immanuel Kant`ın kozmopolit hukuk idealine karşı Carl Schmitt`in realizmi

Abstract

İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'nden beri çeşitli anlaşmalar ilan edilmiştir. Bilindiği üzere, bu anlaşmalardan beklenen dünyadaki insan hakları ihlallerini engellemesi ve kozmopolit dünya düzeninin sağlanmasıydı. Buna rağmen, egemen devletler tarafından oluşturulan bugünkü 'dünya düzeninin' 'kozmopolit bir düzen' olarak adlandırılması mümkün değildir çünkü insan hakları ihlalleri bazı bölgelerde hiçbir zaman son bulmamıştır. 'İhlal' ve 'düzen' kavramlarının birlikte kullanılması oldukça ironik olsa da bizim düşüncemize göre insan hakları ihlallerinin istikrarlı şekilde devam etmesi 'başka bir dünya düzeninin gereğidir. Sonuç olarak bugünkü düzen, Kozmopolit hukuku imkânsız kılarken, Kant'ın idealizmi ile Schmitt'in realizmi arasında kalan bazı toplumların geleceğini belirsizliğe doğru sürüklemektedir.

There are many treaties that have been proclaimed since the Universal Declaration of Human Rights. As is known, the purpose of the declarations is to prevent human rights violations in all the World and anticipation of these agreements was the provision of a cosmopolitan world order. Nevertheless, 'order' in the world, which was created by sovereign states, is impossible to call as 'a cosmopolitan order' because human rights never ended in some parts of the world. Although it is ironic that using of concept 'violation' and 'order' are taken together but according to my assertion continuation of the systematic violations of human rights is a requirement of 'another worl order.' As a result, the today's order, while making cosmopolit law impossible, is drifting the future of some world societies, which are between Kant's idealism and Schmitt's realism, into the uncertainty.