Türk hukukuna göre siyasi parti kapatma rejimi

Abstract

Modern liberal demokrasinin vazgeçilmez unsuru olan siyasi partilerin özgürlük alanı Türk Hukuku'nda anayasada belirtilen siyasi parti kapatma sebepleriyle çizilmiş, çizilen bu sınır Türk Hukuku'nun bir parçası olarak kabul edilen Avrupa İnsan Hakları İçtihadı ve Anayasa Mahkemesi içtihadıyla somutlaşmıştır. Militan demokrasi anlayışının bir ürünü olan kapatma yaptırımı Anayasa Mahkemesi'nce 2009 yılına kadar verilen kararlarında daha sık başvurulan bir yaptırım iken, sonraki kararlarında siyasi parti özgürlük alanını genişletecek şekilde bir yaklaşım benimsediği tespit edilmektedir. Bununla birlikte anayasadaki kapatma sebeplerinin aynı olması ve kapatma yaptırımının mevcudiyetini koruması karşısında Anayasa Mahkemesi'nin siyasi partilerin özgürlük alanını genişlettiği düşünülen son dönem kararlarının yapısal olmayıp bir yaklaşım olarak isimlendirilmesi daha isabetli olacaktır.

The freedom area of political parties, indispensable elements of modern liberal democracy, has been determined with the reasons of closing of the political parties specified in the constitution in Turkish Law, and this legal framework has been embodied by the European Case-Laws on Human Rights, which is considered as a part of Turkish Law, and the Case-Law of the Constitutional Court. While this closing enforcement, a product of the militant democracy mentality, was more frequently applied in the decisions of the Constitutional Court until 2009, it has been determined that the Court, in its subsequent decisions, adopted an approach as to widen the freedom area of political parties. However, it would be the right decision to similarize the reasons for closure in the constitution and due to the existence of closure enforcement, to call the recent decisions of the Constitutional Court that are thought to extend the freedom area of the political parties as an approach, instead of a structural term.