Çalışan kadınların zaman yönetimi ve stresle başa çıkma tarzları

Abstract

Doğru zaman yönetiminin hem çalışan hem de örgüt açısından önemi dikkata alınarakhazırlanan bu çalışmada kadın çalışanların zaman yönetimi becerilerinin algıladıklarıstres karşısında başa çıkma tarzları üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Araştırmayaİstanbul'da hizmet sektöründe faaliyet gösteren bir işletmenin 132 kadın çalışanı dahiledilmiştir. Katılımcılara uygulanan veri toplama aracında kişisel bilgi formu ile birliktezaman yönetimi ölçeği ve stresle başa çıkma tarzları ölçeği yer almaktadır. Araştırmaverilerinin analizinde SPSS 23.00 kullanılmış olup, veriler betimleyici istatistikler,korelasyon analizi, regresyon analizi ve t-test ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular%95 güven aralığında ve %5 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiştir.Araştırmadan elde edilen bulgulara zaman yönetiminin kadın çalışanların stresle başaçıkma tarzlarından güvenli yaklaşım, iyimser yaklaşım, çaresiz yaklaşım ve boyun eğiciyaklaşım üzerinde anlamlı etkisi vardır. Buna göre uzun dönemli zaman planlamasıgüvenli ve iyimser yaklaşımı artırırken, boyun eğici yaklaşımı azaltmaktadır. Zamanayönelik olumlu tutumlar ise güvenli ve iyimser yaklaşımı artırmaktadır. Diğer taraftanzaman israfı yapmamanın çaresiz ve boyun eğici yaklaşım üzerinde azaltıcı etkisi tespitedilmiştir. Kişisel bilgiler açısından yapılan değerlendirmede uzun dönemli zamanplanlamasının üniversite eğitimi alanlarda ve zaman yönetimi ile ilgili okuma yapanlardadaha yüksek olduğu görülmüştür. Bununla birlikte zamana yönelik olumlu tutumlarişletme deneyimi daha az olan ve zaman yönetimi eğitimi alan grupta daha yüksek iken,işletmedeki deneyim yılı fazla olan grupta daha az zaman israfı yapıldığı belirlenmiştir.Kişisel bilgilere göre stresle başa çıkma tarzlarının farklılaşması değerlendirildiğindeiyimser yaklaşım hem sektör hem de iş deneyimi daha düşük olan gruplarda ve sosyaldesteğe başvurma zaman yönetimi eğitimi alan gruplarda daha yüksek bulunmuştur.

In this study, which has been prepared by taking into consideration the importance ofthe right time management for both employees and organizations, the effect of timemanagement skills on coping styles in terms of perceived stress was investigated. 132female employees of a service operating in service sector were included in the study. Thedata collection tool applied to participants included a personal information form as wellas a time management scale and a scale for coping with stress. SPSS 23.00 was used inthe analysis of the data and the data were analyzed with descriptive statistics, correlationanalysis, regression analysis and t-test. The findings were evaluated at 95% confidenceinterval and 5% significance level.The findings obtained from the study show that time management has a significanteffect on safe approach, optimistic approach, helpless approach and submissive approachof female employees' coping styles with stress. Accordingly, long-term time planningincreases the safe and optimistic approach, while reducing the submissive approach.Positive attitudes towards time increase the safe and optimistic approach. On the otherhand, the effect of avoiding time wasting on the helpless and submissive approach hasbeen determined. In terms of personal information, it was found that long-term timeplanning was higher in university education and time-consuming reading. However,positive attitudes towards time were found to be lower in the group with less experienceand time management training, whereas less time wasted in the group with more years ofexperience. According to personal information, when the differentiation of stress copingstyles was evaluated, the optimistic approach was found to be higher in both the sectorand the groups with lower work experience and in contact with social support in timemanagement training groups.