Boşanmış ve boşanmamış ailede yetişen ergenlerin bağlanma ve karar verme düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Çalışmanın amacı boşanmış ve boşanmamış ailelerden gelen ergenlerin bağlanma vekarar verme düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmanınkatılımcılarını 147'si boşanmış ve 150'si boşanmamış aileden gelen lise öğreniminedevam etmekte olan toplam 297 ergen oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında Rajave arkadaşları (1992) tarafından geliştirilen `Ebeveyn ve Arkadaşlara BağlanmaEnvanteri`, Mann, Harmoni ve Power (1989) tarafından geliştirilen` ErgenlerdeKarar Verme Ölçeği` ve araştırmacı tarafından hazırlanan `Kişisel Bilgi Formu`kullanılmıştır.Verilerin analizinde SPSS (Statistical Package for Social Sciences) Windows 20,0programı kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikselyöntemler olarak; sayı, yüzde, ortalama, standart sapma kullanılmıştır. Değişkenlerarasında farklılığı ortaya koyabilmek için ikili karşılaştırmalarda dağılım normalolduğundan t testi, ikiden fazla değişken gruplarının karşılaştırılmasında tek yönlüvaryans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Farklılığın kayda değer bulunduğudurumlarda Scheffe (Çoklu Karşılaştırma) testi uygulanmıştır.Araştırma sonuçlarına göre; boşanmış ailede yetişen ergenlerin bağlanma ve kararverme düzeyleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki bulunmazken,boşanmamış aileden gelen ergenlerin babaya bağlanma düzeyleri arttıkça genel kararverme düzeyleri azalmaktadır. Boşanmış ailelerden gelen ergenlerin bağlanmadüzeyleri; anne baba eğitim durumu ve aile tutumlarına göre farklılaşmaktadır.Boşanmış ailelerden gelen ergenlerin karar verme düzeyleri, ergenlerin cinsiyeti veebeveynlerinin boşanma sonrası ergene karşı olan tutumlarına göre farklılaşmaktadır. Boşanmamış ailelerden gelen ergenlerin ebeveyn güven ve iletişim düzeyleriboşanmış ailelerden gelen ergenlere göre daha yüksektir. Boşanmamış ailelerdengelen ergenlerin karar vermede özsaygı, ihtiyatlı seçicilik düzeyleri daha yüksektir.Boşanmış ailelerden gelen ergenlerin boşanmamış ailelerden gelen ergenlere görekarar vermede umursamazlık ve panik düzeyleri boşanmamış ailelerden gelenergenlere göre daha yüksektir.

The aim of this study was to investigate the relationship between attachment anddecision-making levels of adolescents from divorced and non-divorced families. Theparticipants of the study consisted of 297 adolescents; 147 of whose parents weredivorced and 150 of whose were not divorced. The data was collected using themethods `Attachment to Parent and Friends Inventory`, prepared by the Raja andassociates (1992), `Adolescent Decision Making Scale`, developed by Mann,Harmoni ve Power (1989) and the `Personal Information Form` prepared by theresearcher.SPSS program for Windows 20.0 was used to analyze the data. In the evaluation ofthe data; number, percentage, mean and standard deviation were used as descriptivestatistical methods. In order to reveal the differences between the variables T-testwas used as the distribution was normal in binary comparisons and one-way analysisof variance (ANOVA) was used to compare more than two variable groups. In thecases which the differences were significant, Scheffe (Multiple Comparison) test wasapplied.According to the results of the study, no significant connection was found asstatistical perspective between the levels of attachment and decision making of theadolescents from divorced parents. On the other hand, as the adolescents' (from nondivorced parents) levels of attachment to the father increase, their levels of generaldecision making decrease. The attachment levels of adolescents from divorcedparents differ according to the education level of parents and the general manner ofthe family.Decision making levels of adolescents from divorced parents differaccording to the gender of the adolescents and their parents' attitude towards themafter divorce.The adolescents from non-divorced parents have higher levels ofparental trust and communication than the adolescents from divorced parents. Theadolescents from non-divorced family have higher levels of self-respect andwatchfulness in decision-making than the adolescents from the divorced parents. Theadolescents from divorced family have higher levels of indifference and panic indecision-making than the adolescents from non-divorced parents.