Reaktif hipoglisemisi bulunan kişilerde beslenme tedavisinin etkisi

Abstract

Son yıllarda Dünyada ve ülkemizde Diabetes Mellitus (DM) insidansı hızla artış göstermiştir. DM insidansının bu denli artmasının sebeplerinden biri obezite ve obeziteye bağlı komplikasyonların artış göstermesidir. Sekizinci Diyabet Atlasına göre; 2017 yılında Dünya'da 425 milyon DM'li bulunmaktadır. 2045 yılına gelindiğinde bu sayının 629 milyon civarında olması beklenmektedir. Tip 2 Diabetes Mellitus (T2DM)'ye sebep olan etmenler arasında, Prediyabet dönemi ve hipoglisemi gelmektedir. Hipoglisemiler, T2DM'ye bağlı veya DM orjinli olmadan gelişebilir. Prediyabet ve Reaktif Hipoglisemi (RH) arasında fizyolojik benzerlikler bulunmaktadır. Bu nedenle kişide hipoglisemi semptomları var ise DM'nin preklinik evresinde, beslenme tedavisi ile hastalık oluşum riskini azaltmak, RH'nin tedavisinde beslenme tedavisinin önemini ortaya koymak amacıyla bu çalışma gerçekleştirilmiştir. 04. 01. 2016 - 15. 01. 2018 tarihleri arasında Neoform Klinik Dahiliye Bölümüne başvuran 1000 hasta arasından Oral Glikoz Tolerans Testi (OGTT) sonucu RH tanısı konulmuş 18-65 yaş aralığındaki 48 kadın 15 erkek olmak üzere 63 birey çalışmaya dahil edilmiş ve dosyalarındaki bilgiler retrospektif olarak incelenmiştir. Ayrıca kişilerin genel bilgileri ve RH gelişimine sebep olduğu düşünülen, beslenme durumu, kişinin beslenme dışı alışkanlıkları, hastalığa eşlik eden komplikasyonlar ve OGTT sonuçları değerlendirilmiştir. Elde edilen veriler IBM SPSS Statistics 22 (IBM SPSS, Türkiye) programında analiz edilmiştir. RH'nin tedavisinde beslenmenin etkisi incelendiğinde, Tıbbi Beslenme Tedavisinin hipoglisemi semptomlarını azalttığı görülmüştür. Katılımcıların günde ortalama öğün sayısı 4,5±1,6 tir. Kadın ve erkekler arasında öğün sayısı açısından anlamlı bir fark yoktur (p>0,05). Anahtar kelimeler: Prediyabet, Reaktif hipoglisemi, Diabetes mellitus

Diabetes Mellitus (DM) Incidence shows a huge increase not only in our country but also in the world, in recent decades. Primary reasons for increased DM incidence are the obesity and complications resulting from obesity. According to the Eighth Diabetes Atlas; in 2017 there are 425 million DM people in the world. By 2045, this number is expected to be around 629 million.Among the factors which cause Type-2 Diabetes Mellitus (T2DM) is Prediabetes period and Hypoglycemia types. Hypoglycemia may be occurred related to T2DM or without DM origin. There are physiological analogies between prediabetes and reactive hypoglycemia (RH). In this case, this study was performed to minimize the risk of the disease occurrence with nutritional therapy, to emphasize the importance of nutrition in the preclinical phase of DM for a person who shows the symptoms of hyperglycemia. Also, in this thesis study attracts attention to the prominence of nutrition among the treatment options of RH.In the scope of this thesis, among the 1000 patient who applied to the Neoform Clinical Internal Medicine Department within the period of 04.01.2016-15.01.2018, as a result of Oral Glucose Tolerance Test (OGTT),48 females and 15 males, a total of 63 person aged in the range of 18-65 years who were diagnosed with RH, were examined and this study was performed retrospectively. In addition to the OGTT results and complications associated with the disease, personal details, dietary habits and non-nutrition habits that thought to disease were also investigated. IBM SPSS Statistics 22 (IBM SPSS, Turkey) were employed to analyze the obtained data. In conclusion, when the effect of medical nutrition therapy in the treatment of RH is examined, it is seen that Nutrition Therapy decreases the symptoms of hypoglycemia. The average number of participants' meals are 4,5 ±1,6. Due to the meal number, there is no significant difference between men and women (p>0,05).Keywords: Prediabetes, Reactive hypoglycemia, Diabetes mellitus