Öz-duyarlık ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide ruminatif düşünce biçiminin aracı rolü

Abstract

Bu çalışmanın amacı öz-duyarlık ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide ruminatif düşünce biçiminin aracı rolünü incelemektir. Çalışma, yaşları 18-65 arasında değişen 353 kadın ve 118 erkek olmak üzere toplam 471 katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma ilişkisel tarama modeline uygun olarak incelenmiştir. Veri toplama aracı olarak Öz-duyarlık Ölçeği, Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeği, Kısa Semptom Envanteri ve araştırmacı tarafından hazırlanan sosyodemografik bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde Bağımsız Gruplar t-testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Korelasyon Analizi, Hiyerarşik Çoklu Regresyon Analizi ve Sobel Testi kullanılmıştır. Bu araştırmadan elde edilen bulgular, öz-duyarlık puanlarının psikolojik belirti puanları ve ruminatif düşünce biçimi puanları ile negatif yönde anlamlı ilişkili olduğunu göstermiştir. Aynı zamanda, ruminatif düşünce biçimi puanları ve psikolojik belirti puanları arasında pozitif yönde anlamlı ilişkinin olduğu görülmüştür. Regresyon analizleri sonucunda, ruminatif düşünce biçiminin öz-duyarlık ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide kısmi aracı rol üstlendiği tespit edilmiştir. Çalışmanın sonuçları ilgili literatür çerçevesinde tartışılmış ve gelecek çalışmalar için öneriler verilmiştir.

The aim of this study is to investigate the role of ruminative thinking style as a mediator of the relationship between self-compassion and psychological symptoms. The research was examined in accordance with the relational screening model. The study was conducted with a total of 471 participants 353 females and 118 males, age between 18-65. As data collection tools, sociodemographic information form prepared by the researcher, Self-Compassion Scale, Ruminative Thought Style Questionnaire, and Brief Symptom Inventory were used. Independent Groups t-test, One Way Analysis of Variance (ANOVA), Correlation Analysis, Hierarchical Multiple Regression Analysis and Sobel Test were used to analyze the data. The findings of this research showed that self-compassion scores correlated with psychological symptom scores and ruminative thinking style scores negatively. Also, ruminative thinking style scores correlated with psychological symptom scores positively. As a result of regression analysis, it was determined that ruminative thinking style played a partial mediating role in the relationship between self-compassion and psychological symptoms. The results of the study were discussed within the framework of the relevant literature and suggestions were given for future studies.