Türkiye`de tutuklu ve hükümlülerin yeniden sosyalleştirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Türk ceza infaz sistemi, tutuklu ve hükümlünün sosyallestirilmesine dayanır. Tutukluve hükümlünün sosyallestirilmesi, öncelikle bu kisilerin tıbbi ve sosyal yöndenincelenmesidir. Ardından tutuklu ve hükümlülerin gruplandırılması yapılıyor. Hükümlülerinincelenip gruplandırılmasındaki amaç suçun tekrar islenmesine engel olmadır. Bunun yolu isedogru sosyallestirme programlarının uygulanmasından geçer. Cezaevlerinde yenidensosyallestirmenin gerçeklesebilmesi için bu sosyallestirme unsurlarının hayata geçirilmesindesorunların yasanmaması gerekir. Oysa sosyallestirme programlarının uygulanmasında birçoksorun yasanmaktadır. Bu sorunların en önemli nedeni cezaevlerinin asırı dolulugudur.Cezaevlerinin asırı dolu olması ve ayrıca yeterli egitimli personelin bulunmaması dasosyallestirme programlarının uygulanmasını engellemektedir. Sosyallestirmeninsaglanabilmesi için çözümlerden biri de hapis cezası dısında baska yaptırımlarınuygulanmasıdır. Türk Ceza Sistemine yeni giren denetimli serbestlik, suçlunun iyilestirilmesi,sosyal ortamdan kopmaması için bir fırsattır.Yeniden sosyallestirmenin temel sorunlarından biri de süresinin belirsizligidir.Hükümlünün iyilesene kadar cezaevinde kalması gerekir, ama bu süre hükümlülük süresiniasabilir. Degisimin nasıl ölçülecegi ise ayrı bir sorundur. Hükümlüler degistigi, iyilestiginoktasında farklı davranıslar göstererek görevlileri yanıltabilir. Bir de hükümlüler genelliklekosullu salıverilmeden yararlanabilmek için bu tür yeniden sosyallestirme programlarınakatılmaktadır. Bu nedenle birçok yeniden sosyallestirme faaliyetine katılan hükümlününgerçekten iyilesmeyi mi yoksa kosullu salıverilmeden yararlanmak suretiyle cezaevinden biran önce çıkmayı mı amaçladıgı üzerinde durulmalı ve gerçekten iyilesip iyilesmedigisaptanmalıdır. Her suçlunun özellikleri farklı oldugu için her suçlu için ayrı birbireysellestirilmis sosyallestirme programına ihtiyaç duyulmaktadır. Her suçlu için ihtiyaçduyulan ayrı bir sosyallestirme programı ise çok masraf gerektirmektedir. Bu noktada daözellestirme baska bir çözüm olabilir. Bir diger sorun ise, tutuklu ve hükümlüye karsı anlayısve bilinç sorunu. Önyargıya sahip olan, sosyallestirme bilincine sahip olmayan kafayapısındaki Devlet görevlilerinin özellestirme de denetim görevini üstlenmeleriözellestirmenin amacına hizmet etmeyecektir. Oysa Devlet tarafından tutuklu ve hükümlününiyilestirilmesinin, topluma kolay uyum saglayabilmesinin tüm topluma fayda saglayacagı, bukisilerin iyilestirilmesinin toplum barısı ve kamu düzeni için vazgeçilmez oldugu bilincininolusması gereklidir. Turkish Punishment Execution System is based on socializing the prisoners andconvicts. Socializing the prisoners and convicts is mainly to investigate them medically andsocially. Then the classification of the prisoners and convicts are made. The aim ofinvestigating and classification of the prisoners is to prevent the crime not to be committedagain. The way to do so is to apply the right socialization programs. In order to realize thesocialization in the prisons, it is necessary not to encounter with the problems during theapplication of these socialization. Nevertheless, many problems are experienced in theapplication of the socialization programs. The most important reason for these problems is theextreme occupancy of the prisons. The extreme occupancy of the prisons and also theunavailability of the adequate educated personnel prevent the application of the socializationprograms. One of the solutions to provide the socialization is to apply other enforcementsapart from the penalty of imprisonment. The controlled liberty which has recently entered intoTurkish Punishment System is an opportunity to rehabilitate the convict and for the convictnot to be alienated from the social environment.Also, one of the major problems of re-socializing is the uncertainty of its period. Theconvict should stay in prison until he recovers, but this period may exceed the time ofimprisonment. How to measure out the change is also another problem. The convicts maymislead the officers by displaying different behaviors as if they recovered. Moreover, theconvicts generally participate in this kind of re-socialization programs in order to benefit fromthe conditional release. For this reason, it should be focus on whether the convicts whoparticipate into many re-socialization programs really want to recover or they aim at beingreleased from the prison as soon as possible by benefiting from the conditional release and itshould be identify whether they really recover or not. As every convict has differentcharacteristics, an individualized socialization program is needed separately for each convict.The different socialization program needed separately for each convict requires so much cost.In this respect, privatization can be another solution. Another problem is the understandingtowards the convicts and the problem of consciousness. On the contrary, the consciousness ofthe rehabilitation of the prisoner and convict by the government, their easy adaptation to thecommunity will benefit all the society; the rehabilitation of these people is indispensable forthe peace of the society and public order is to be created.
Collections