The impact of an education and supervision support group on caregivers working at a Turkish orphanage and its relationship to children`s developmental achievements

Abstract

Bu çalışmanın amacı İstanbul'daki bir çocuk esirgeme kurumunda çalışan bakıcı annelere yönelik eğitim ve süpervizyon destek grubunun etkisini araştırmaktır. Bu destek grubu, kurum ortamında duyarlı ve çocukların ihtiyaçlarına cevap veren bir bakım yaratmak ve bakıcı anneler ile çocuklar arasındaki ilişkinin kalitesini artırmak amacıyla geliştirilmiştir. Bakım ortamında görülen bu gelişmenin, çocukların gelişimsel seviyelerinde yükselmeye ve problem davranışlarında düşüşe yol açacağı varsayılmıştır. Bahçelievler Bebek Evi'nde kalan ve yaşları 15 ila 37 ay arasında değişen 36 çocuk ile 24 bakıcı anne çalışmaya katılmışlardır. Beş ay boyunca süren destek gruplarına katılan 11 anne uygulama grubunu, hiçbir eğitim ve destek almayan 13 anne ise kontrol grubunu oluşturmuştur. Çalışmanın sonuçları yapılan müdahalenin genel olarak başarıyla yürütüldüğünü göstermektedir. Uygulama grubundaki bakıcı annelerin genel ruh sağlıklarında iyileşme ve işle ilgili tükenmişlik hislerinde düşüş olduğu bulunmuştur. Aynı zamanda bu bakıcı annelerin işlerinden duydukları tatmin yükselmiş ve öz-yeterlilikleri artmıştır. Ayrıca çocukların gelişimin her alanında ilerleme gösterdikleri ve davranışsal problemlerinde azalma olduğu bulunmuştur. Son olarak, eğitim ve süpervizyon destek grubuna katılan bakıcı annelerin çocuklarla sözel iletişim kurdukları ve çocuklarla olan ilişkilerinde aynalama ve fiziksel temas davranışları sergiledikleri gözlemlenmiştir. Tüm bu bulgular bakıcı annelere sağlanan eğitim ve süpervizyon desteğinin bakıcı annelerde olumlu değişimlere yol açtığını, daha içten ve çocukların sosyal ihtiyaçlarına cevap veren bir bakım ortamını oluşturabileceğini ve kurumda yetişen çocukların gelişimsel becerilerini ilerlettiğini göstermektedir.

The aim of the present study was to examine the effectiveness of an education and supervision support group for caregivers working at an orphanage in İstanbul. The group was developed to promote sensitive and responsive caregiving at the institutional setting and increase the quality of the relationship between caregivers and children. This improvement in the caregiving environment was hypothesized to lead to an improvement in children?s developmental skills and a decrease in their behavioral problems. Thirty-six children between the ages of 15 ? 37 months living in the Bahçelievler Children?s Home, and 24 caregivers participated in the study. Eleven caregivers who attended to the 5-month-long support group composed the experimental group, and the remaining 13 caregivers who did not receive any support composed the control group. The results of the study indicated that the intervention was successfully implemented in general. Caregivers in the experimental group displayed significant decrease in the amount of psychological symptoms they reported and in their burnout levels. There were also significant improvements in their level of job satisfaction and sense of self-efficacy. Moreover, the results showed that children?s development improved in all domains and their behavioral problems decreased. Finally, caregivers who received an education and supervision support were observed to engage in verbal communication with children and display mirroring and physical contact in their interactions with children. The implications of these findings suggest that providing caregivers with an education and supervision support creates positive changes in caregiver variables, can increase warm and socially responsive caregiving, and improves children?s developmental skills at an institutional setting.