Resmi söylemden kültürel kimliğe: Türkiye`de seküler milliyetçilik

Abstract

Milliyetçiliğin Türkiye'deki tarihsel gelişimine bakıldığında, zaman içinde değişen ve çeşitlenen farklı akımlar görülür. Bu akımlardan seküler milliyetçilik, devlet tarafından benimsenmiş ana akımlardan biridir. Devletin resmi ideolojisi Kemalizm'in `rasyonel' altyapısını oluşturan bu anlayış, cumhuriyet tarihi süresince oluşturulmaya çalışılan Türk milli kimliğini şekillendirme amacıyla araçsallaştırılmıştır. Türkiye'nin genel toplumsal karakterine hakim olması beklenen anlayışın zaman içinde milli bir kimlikten ziyade siyasi refleksleri güçlü bir kültürel kimliğe dönüşümü birçok farklı etmenle şekillenmiş bir süreçtir. Bu süreci anlamak, devletin milli kimlik oluşturma politikalarına ve bu kimliği benimseyen kişilerin söylemlerine bakmayı gerektirir.Seküler milliyetçiliğin içinde barındırdığı milli değerlerin nitelikleri ve anlamları, bu milliyetçilik biçiminin aslında seküler değil sadece İslam'dan bağımsız olduğunu gösterir. Kişi kültleştirmeleri, ritüeller ve kutsallaştırmalarla şekillenerek dogmatik bir bakış açısı paylaşan milli değerlerle dini gelenekler arasında paralellikler kurmak mümkündür.Bu çalışma, tam da bu noktadan hareketle kendilerini seküler milliyetçi olarak tanımlayan vatandaşların devlet, medya ve kişisel deneyimler yoluyla oluşturdukları kültürel kimliklerini problematize etmeye çalışmaktadır.

Over the course of the the historical development of nationalism in Turkey, it can be seen that there have been multiple movements which were modified through time. Secular nationalism, one of the most prominent of these nationalist discourses in Turkey, has been assimilated by the state. This perspective, which forms the `rational` basis of Kemalism, has been implemented in order to construct Turkish national identity throughout the Turkish Republic's history. Although it was expected to take on a dominant character within Turkish society as a whole, it in fact became a particular cultural identity with strong political leanings rather than a national identity. In order to understand this transformation process, one must consider both the politics that enabled the construction of the state's national identity and the statements of individuals who adopted this identity.When one considers the characteristics and meanings of the national values that secular nationalism endorses, it becomes clear that this nationalism is not in fact secular, only free from and opposed to Islam. Furthermore, parallels can be seen between national values and religious traditions through the ways in which each support the cultivation of persons, rituals and sacraments, which both share dogmatic tendencies.This research aims to problematize the cultural identity that was produced by secular nationalism through the state's policies, the role of the media and people's personal experiences.