Fiziksel aktivite ile iş motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma, fiziksel aktivite ile iş motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesiamacıyla yapılmıştır. Çalışmaya en az bir ay düzenli fiziksel aktivite yapan 18-65 yaşarası 190'ı kadın (38,23±7,81 yıl), 194'ü erkek (38,55±8,05 yıl) olmak üzere toplam384 kişi gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada betimsel tarama yöntemi kullanılmıştır.Araştırmacı tarafından hazırlanan sosyo-demografik özelliklerin yer aldığı bilgi formuile birlikte fiziksel aktivite düzeyi değerlendirmesi için, Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ)önerileri referans olarak alınmıştır. Katılımcıların iş motivasyonu düzeylerinibelirlemede Gagne, Forest, Gilbert, Aube, Morin, ve Malorni tarafından 2010 yılındageliştirilen Çok Boyutlu İş Motivasyonu Ölçeği (ÇBİMÖ) kullanılmıştır. İstatistikselanaliz olarak, Kolmogorov Smirnov, Mann Whitney U, Kruksall Wallis H, DwassSteel Critchlow Flinger testi ve Spearman's Rho Korelasyon kullanılmış ve anlamlılıkdüzeyi p<0,05 olarak alınmıştır. Çalışmanın sonucuna göre, katılımcıların, %51,04'ü(n=196) 2 gün ve altı, %48,96'sı (n=188) 3 gün ve üstü, %42,19'u (n=162) 149 dk vealtı, %57,81'i (n=222) 150 dk ve üstü aktivite yaptıkları; içsel motivasyon altboyutunun, kadınlarda fiziksel aktivite türüne göre farklılık gösterdiği (p<0,042);motive olamama alt boyutunun, 45 saat ve üzeri çalışan kadınlarda daha yüksek olduğu(p<0,047) sonucuna ulaşılmıştır. Katılımcıların, cinsiyete göre fiziksel aktiviteyekatılım süre ve sıklığı, fiziksel aktivitenin yapıldığı zaman ve alan ile iş motivasyonualt boyutları arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır (p>0,05). Bu çalışma sonucunda,katılımcıların DSÖ önerilerine uyum sağlamadıkları, bununla birlikte yalnızcakadınlarda fiziksel aktivite türü bakımından içsel motivasyon alt boyutunun farklılıkgösterdiği görülmektedir. Katılımcıların fiziksel aktivite önerilerine uyumsağlamaması, motivasyon alt boyutlarını etkilemiş olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

This study was conducted to examine the relationship between the physicalactivity and work motivation. A total of 384 volunteers aged between 18-65 years, 190women (38 ± 7.81 years) and 194 men (38.55 ± 8.05 years), who were at least onemonth of regular physical activity, participated in the study. Descriptive scanningmethod was used in the study. The World Health Organization (WHO)recommendations were taken as reference for the assessment of physical activity levelwith the information form prepared by the researcher with socio-demographiccharacteristics. The Multidimensional Work Motivation Scale (MWMS) developed in2010 by Gagne, Forest, Gilbert, Aube, Morin and Malorni was used to determine thelevel of work motivation of the participants. As statistical analysis, KolmogorovSmirnov, Mann Whitney U, Kruksall Wallis H, Dwass Steel Critchlow Flinger testand Spearmen's Rho Correlation were used and significance level was taken as p<0.05. As a result of the study, a conclusion reached that 51.04% (n=196) of theparticipants were 2 days and below, 48.96% (n = 188) of 3 days and above, 42.19%(n=162) of 149 minutes and below, 57.81% (n=222) of 150 minutes and above makeactivities. The intrinsic motivation subscale varies according to the type of physicalactivity in women (p<0.042); non motivated subscale was found to be higher in womenworking 45 hours and over (p<0.047). There was no significant relationship betweenthe participants' duration and frequency of participation physical activity according togender, time and area of physical activity and sub-dimensions of job motivation(p>0.05). As a result of this study, it is seen that the participants did not comply withthe WHO recommendations, however, the intrinsic motivation sub-dimension differsonly in terms of the type of physical activity among women. The conclusion reachedthat participants' not adapting to the physical activity suggestions affected themotivation sub-dimensions.