Dismenore tanısı almış hastalarda MEFV gen polimorfizmlerinin analizi

Abstract

Bu çalışmanın amacı dismenore sorunu yaşayan hastalarda MEFV gen polimorfizmi olup olmadığının araştırılmasıdır. Çalışma Tokat ilinde Gaziosmanpaşa Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Polikliniği'ne Temmuz 2012 - Mart 2013 tarihleri arasında dismenore tanısı konan 145 hasta ve kontrol grubu olarak sağlıklı 135 birey esas alınarak yapılmıştır. Polikliniğe başvuran hastalardan detaylı anamnez alınmış olup, ultrasonografi ve gereklilik halinde renkli dopler ultrasonografi uygulanarak primer dismenore hastaları kabul edilmiştir. Hasta ve kontrol grubuna daha önceden hazırlanmış olan menarş yaşı, evli olup olmadığı, çocuk sahibi olup olmadığı, ailede dismenore öyküsü, fmf aile öyküsü vb. sorular yönlendirilmiştir. Hasta grubu 145 birey içermekte olup ortalama yaş 25.614 ; kontrol grubu toplam 135 bireyden oluşmuş olup yaş ortalaması 25.754.25 bulunmuştur. İki grup arasında yaş ortalaması bakımından anlamlı fark bulunmamıştır (p=0.786). Menarş olma yaşı çalışma grubunda 12.270.6, sağlıklı grupta 12.260.5 olup her iki grup arasından anlamlı fark yoktur (p>0.05). Çocuk sayısı olarak karşılaştırıldığında dismenore grubu 0.520.8 , kontrol grubu 1.061.06 tespit edilmiş olup istatiksel olarak dismenore olmayan kişilerde çocuk sayısının dismenoreli bireylere göre daha yüksek olduğu saptanmıştır (p<0.05). Dismenoreli grupta dismenore aile öyküsü 62 kişi (%42.8) olup, kontrol grubunda bu düzey 24 kişi (%17.8) bulunmuştur ve istatistiksel olarak aile öyküsü dismenore etyolojisinde anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Medeni halin dismenore üzerinde etkisi olup olmamasına bakıldığında sağlıklı bireylerdeki evlilik oranı (%62.2), dismenoreli gruba göre (%42.1) yüksek bulunmuştur ve istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p<0.05). MEFV varyant örneklerinden olan M694V/WT, M680I/WT ve V726A/WT heterozigot mutasyonları istatistiksel olarak hastalar ve kontroller arasında anlamsız bulunmuştur (sırasıyla p=0.273, p=0.618, P=0.793). Toplam mutasyon hastalarda 52 (%35.9) ve kontrollerde 29 (%21.5) olup p değeri 0.008 'dir. Hasta ve kontrol grubunda toplam mutasyon bakımından anlamlı fark bulunmuştur (p<0.05). Dismenore ve sağlıklı grup toplam allel sıklığı bakımından kıyaslandığında dismenorelerde beklendiği gibi bu oran yüksek çıkmıştır (p=0.005). Ancak alleller kendi aralarında ayrı ayrı değerlendirildiğinde sadece E148Q alleli çalışma grubunda istatistiksel olarak anlamlı çıkmıştır (p=0.039).Anahtar Kelimeler: Dismenore, MEFV geni, FMF hastalığı

The aim of this study is to investigate MEFV gene polymorphisms in patients suffering from dysmenorrhea. The study has been made with dysmenorrhea diagnosed 145 patients and the control group healthy 135 individuals who have admitted to Gaziosmanpasa University Research and Training Hospital Obstetrics and Gynecology Department Policlinic between July 2012 - March 2013. Detailed history was taken from patients who admitted to the clinic and ultrasonography and in case of necessity colour doppler ultrasonography was done to all applicants and primary dysmenorrhea patients was included for the study. Some previously prepared questions like menarche age, married or not, whether they have children, a family history of dysmenorrhea, FMF family history etc. were asked to patients and control group. Patient group comprises 145 individuals and the average age was 25.614 ; the control group includes 135 individuals and the average age was 25.754.25. There was no significantly difference between patient and control group in terms of mean age (p=0.786). The age of menarche in the study group and control group were 12.270.6 and 12.260.5 respectively and there was no statistically difference between two groups (p>0.05). When the groups were compared according to children number, dysmenorrhea group and healthy group were 0.520.8 and 1.061.06 respectively and statistically the control group had more children than study group (p<0.05). Family history of dysmenorrhea were 62 (42.8%) in dysmenorrhea group and 24 in control group, and so dysmenorrhea family history was found statistically significant in the etiology of dysmenorrhea (p<0.05). When we paid attention for marital status effect on dysmenorrhea, marraige rate were 62.2% and 42.1% in healthy individuals and dysmenorrhea group respectively and this situation was found statistically significant (p<0.05). M694V/WT, M680I/WT ve V726A/WT heterozygous mutations are examples for MEFV variants and these mutations were found insignificant between patients and control individuals (respectively p=0.273, p=0.618, P=0.793). Total mutation number were 52 (35.9%) and 29 (21.5%) in dysmenorrhea and control group respectively (p value: 0.008). There is significantly difference between patient and control group in terms of total mutation (p<0.05). When the dysmenorrhea group and the control group were compared in terms of total allele frequency, the ratio was found higher in dysmenorrhea individuals as expected (p=0.005). However when we evaluated alleles separately among themselves only E148Q allele was found statisitically significant in the study group (p=0.039). Key words: Dysmenorrhea, MEFV gene, FMF disease