İslâm Ceza Muhâkemesi usûlünde ispat vâsıtaları ve değişim

Abstract

Tezin konusu İslâm ceza muhâkemesi usûlünde ispat vâsıtaları ve değişimdir. Amaç bilimsel ve teknolojik gelişmelerin sağladığı imkânların, çeşitli suçların ispatı için öngörülen ispat vâsıtalarında yapabileceği değişimi tespit etmeyi amaçlamaktadır.Bu tezde, İslâm hukukunun kabul ettiği, `zamanın değişmesiyle hükümlerin değişebileceği` ilkesinin, İslâm ceza muhâkemesindeki şâhitlik, yemin, ikrar, hâkimin şahsî bilgisinin ispat değeri ve karîne konularındaki boyutu incelenmeye çalışılmıştır.Bu çalışmada İslâm ceza muhâkemesi hukukunun ispata esas kabul ettiği vâsıtalar ile bu vâsıtaların günümüz ceza muhâkemesi hukukundaki durumu incelenmiştir. Bu inceleme ile iki hukuk sisteminin konuya yaklaşımları değerlendirilmeye çalışılmıştır. Böylece değişim imkânı değerlendirilmeye çalışılmıştır.İslâm ceza muhâkemesinin ispata esas aldığı vâsıtalar nasslarla belirlenmiştir. Dolayısıyla hadlerde, nasslar tarafından belirlenen suçlar, nasslar tarafından belirlenen ispat vâsıtalarıyla ispatlanarak, nasslar tarafından belirlenen cezalarla cezalandırılmalıdır. Hadler, nasslarla belirlenmemiş bir ispat vâsıtasıyla ispatlanmışsa, bu suç ta'zir grubuna dâhil edilerek cezalandırılmalıdır. Kısas konusuna gelince, aynı durum söz konusu olduğunda diyet ile hükmedilmelidir. Ta'zir gerektiren suçlarda hadler ve kısastaki sebepler söz konusu olmadığından, nasslarla belirlenmemiş ispat vâsıtalarıyla ispatlandığı hallerde gereğiyle hüküm verilmelidir.Anahtar Kelimeler: Muhâkeme, Suç, Ceza, İspat, Değişim

The subject of the thesis is the means of proofs and change in Islamic Penal Procedure. It aims at determining the change in theanticipated means of proofsfor various crimeswhich can be madeby the possibilities provided by technological and scientific development. In this thesis, the principle that Islamic law has acceptedthat `As the time changes ahkam (Denotes a judgment, authority and specific Quranic rules, positive fiqh laws derived from Islamic legal methodology, and rules or edicts.) changes` has been studied. This principle was studied within the context of testimony, oath, acknowledgement, the probative value of judge's personal knowledge and presumption in Islamic penal procedure.In this thesis, means which Islamic penal procedure has accepted as the base of proof and the state of these means in today's penal procedure were studied. With this thesis, it was tried to evaluate two legal systems' approaches to the subject. So, the possibility of change was evaluated. Means which Islamic penal procedure has accepted as the base of proof were determined by nass(Used in Islamic law to refer to an explicit statement within the Quran or hadith upon which a ruling is based.) So, in hadd, (Limit or prohibition; pl. hudud. A punishment fixed in the Quran and hadith for crimes considered to be against the rights of God.) the crimes determined and proved by nass should be punished with punishments determined by nass. If the hadd were not proved by means of proof that were not determined by nass, this crime should be punished by including to ta'zir group (Punishment for crime not measuring up to the strict requirements of hadd punishments, although they are of the same nature, or those for which specific punishments have not been fixed by the Quran.) As for qisas, (Retribution. Prescribed in Islamic law for murder, voluntary manslaughter, involuntary killing, intentional physical injury, and unintentional physical injury) when the same situation is in question it should be adjudged by diya(the payment by an aggressor to his victim of a sum of money to thus avoid qisas) Sincethere are no hadd or reasons for qisas for the crimes requiring ta'zir, it should be adjudged when they are proved by means of proof that were determined by nass.Key words: Adjudgement, crime, punishment, proof, change