Dirsek eklemi ve çevresindeki aksesuar kemiklerin görülme sıklığının araştırılması

Abstract

Giriş-Amaç: Dirsek eklemi, el bileği eklemi ile omuz eklemi arasında mekaniksel bağlantıyı sağlayan ve önemli fonksiyonları olan menteşe tipi bir eklemdir. Dirsek eklemini oluşturan kemik yapıların bazı insanlarda farklılık göstermesi sonucu, eklem çevresinde aksesuar oluşumlar görülebilir. Anatomik varyasyonların patolojik olgulardan ayırt edilmesi hastalığın teşhisinin koyulabilmesi için esastır. Bu varyasyonların iyi bilinmediği takdirde bulunduğu bölgelerdeki akut veya kronik hadiselerin teşhisi güçleşir. Literatürlerde ve ülkemizde dirsek eklemi çevresindeki kemik yapılara ilişkin varyasyonların insidansını bildiren çalışmaların sınırlı sayıda olduğunu gördük. Bu nedenle çalışmamızda dirsek eklemi ve çevresindeki aksesuar oluşumları, geniş bir kemik seride radyografiler üzerinden değerlendirmeyi ve belli bir populasyonda görülme sıklığını araştırmayı amaçladık.Gereç-Yöntem: Bu çalışmada GOP Tıp fakültesi Hastanesinde Mayıs 2013-Ocak 2014 tarihleri arasında tedavi edilen toplam 4000 hastaya ait antero-posterior ve lateral dirsek grafileri retrospektif olarak değerlendirildi. Elde edilen veriler istatistiksel değerlendirmeye alındı ve tüm karşılaştırmalarda p<0.05 anlamlı bir farklılık olarak kabul edildi.Bulgular: Dirsek grafileri incelenen 4000 hastanın 2010 tanesi erkek ve 1990 tanesi kadındı En sık (%2.4) görülen aksesu ar oluşum foramen olecrani idi. Diğer aksesuar yapılar sırasıyla osteophytic olecrani (%1.3), ligamentous ossification (%1.1), patella cubiti (%0.8), processus supracondylaris (%0.4) ve konjenital radius başı çıkığı (%0.2) olarak saptandı. Osteofitic olecrani ve patella cubiti saptanan hastalarda, erkeklerin sayısı kadınlara kıyasla daha fazlaydı fakat bu farklılık sadece osteophytic olecrani için istatistiksel olarak anlamlılık gösterdi (p=0.001). Tartışma-Sonuç: İskelet sisteminin gelişimsel varyasyonları genellikle anatomik ve radyografik çalışmalarda karşılaşılan bir rastlantı bulgusudur. Bu varyasyonların iyi bilinmesi, dirsek eklemiyle ilişkili klinik durumların ayırıcı tanısı açısından önemlidir. Ayrıca processus supracondylaris gibi varyasyonlar, bölge kırıklarının tedavisi esnasında plak uygulaması için zorluk oluşturabilmektedir. Konjenital radius başı çıkığı ise trombositopeni ve doğumsal kalp, merkezi sinir sistemi ve idrar yolları anomalileriyle birliktelik gösterebilmesi nedeniyle bu olguların radyolojik olarak erken tanı konması klinik açıdan önem taşımaktadır.Anahtar sözcükler: Dirsek eklemi, aksesuar kemik, varyasyon, patella cubiti, processus supracondylaris.

Introduction-Objective: Elbow joint is a hinge type joint that has important functions and ensures mechanical connection between wrist joint and shoulder joint. As a result of the differing bone structures that form the elbow joint in some people, there may be accessory formations around the joint. Diagnosis is of the essence for the distinguishing the normal anatomical variations from the pathological cases. In the event of not knowing these variations well, diagnosis of the acute or chronic cases in those regions gets hard. We have observed that there are limited number of studies to inform about the incidents of the variations concerning the bone structures around the elbow joint in our country and literature. For that reason, we aimed to evaluate the accessory formations in the elbow joint and its surroundings over the wide bone serial radiography and research prevalence in a certain population. Material-Method: In this study, antero-posterior and lateral joint graphs of the 4000 patients in total that have been treated as a result of the trauma or disease between May 2013 and January 2014 in GOP Medical Faculty Hospital have been evaluated. Obtained data has been evaluated statistically and p<0.05 has been adopted as significant difference in all comparisons.Results: 2010 out of 4000 patients whose joint graphs are examined are men and 1990 of those are women. Foramen olecrani (2.4%) was the most frequent type of accessory formation. Other accessory structures were respectively osteophytic olecrani (%1.3), ligamentous bone formation (%1.1), patella cubiti (%0.8), processus supracondylaris (%0.4) and congenital dislocation of the radial head (%0.2). The number of the men were higher than those of the women in patients which were diagnosed as osteophytic olecrani and patella cubiti but this difference only shows statistical significance for osteophytic olecranon (p=0.001). Discussion-Conclusion: Developmental variation of skeletal system is usually a coincidence finding happened upon the anatomic and radiographic works. Knowing these variations well is important for differential diagnosis of clinic status related with elbow joint. Furthermore, variations such as processus supracondylaris may cause difficulty in disc application during the regional fractures treatment. Congenital dislocation of the radial head bears clinical importance for early diagnosis radiologically since it may be together with the thrombocytopenia and congenital cardiac and central nervous system and urinary tract anomalies.Keywords: Elbow joint, accessory bone, variation, patella cubiti, supracondylar process