Orta Anadolu bölgesi şeker pancarı ekim alanlarında sorun olan yabancı otlar ve bunlara karşı uygun savaş yöntemlerinin belirlenmesi

Abstract

Orta Anadolu Bölgesi şeker pancarı yetiştirme alanlarında sorun olan yabancı otların tür, yoğunluk ve rekabetlerinin en şiddetli olduğu dönemin belirlenmesi ve en uygun savaş yöntemlerinin tespit edilmesi amacıyla 1 0 ilin 43 ilçesinde 1 547 çiftçi tarlalarında sürvey yapılmış ve Ankara ve Konya'da da iki yıl denemeler kurularak aşağıdaki sonuçlar alınmıştır. Yapılan sürveylerde; 1 tohumsuz, 3 monocotyl ve 27 de dicotyl (l'i parazitik) olmak üzere 31 familyaya ait toplam 169 yabancı ot türü tespit edilmiştir. Tarlaların %70'inden fazlasında rastlanan ve yoğunluğu 1 bitki/m2 olan türlerin sayısı; 10 ilde en düşük 13 ve en yüksek 20 olarak bulunmuştur. İllerin tamamında, sık ve yoğun olarak rastlanan 52 tür önemli bulunmuştur. Deneme alanlarından alınan toprak örneklerinde; Ankara'da, toplam 1 128 ve Konya'da 785 adet yabancı ot belirlenmiştir. Deneme tarlalarının 0-10 cm toprak derinliğinden alınan toprak örneğindeki toplam yabancı ot oranı Ankara'da %60, Konya'da %58 olarak saptanmıştır. Deneme alanlarında, 22 yabancı ot türü önemli bulunmuştur. Geç çıkan yabancı otların rekabet edemedikleri ancak, ilk 8 haftada pancarların mutlaka yabancı ot rekabetinden korunmaları gerektiği saptanmıştır. Farklı kontrol yöntemlerinden Pyradex-T + 2 çapa uygulaması, kök ve şeker verimi bakımından daima ilk sırayı almıştır. Dar yapraklı yabancı otlan Fusilade Super % 97.7 Pyradex-T ise % 86.0 oranında; geniş yapraklı yabancı otlan, Pyradex-T % 95.4 - 97.7 arasında kontrol etmiştir. Betanal Tandem ve Kemifam S, yabancı otlan kontrol etmişler ancak verim kalite değerlendirmelerinde geride kalmışlardır. Tek başına herbisit uygulaması yabancı otlan kontrol etmiş ancak, pancar kök gelişimi için çapalama gerektirmiştir. Herbisitler, şeker pancarına fitotoksik olmamışlardır. Pyradex-T + 2 çapa uygulaması en uygun mücadele yöntemi olarak bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Şeker pancarı, Şeker pancarındaki yabancı otlar, Şeker pancarında yabancı otlarla savaş yöntemleri

For determining the varieties, density, frequency of occurance, severe competition period and finding out the best control measures of common weeds in sugar beet fields, a survey research has been carried out on 1547 fields of growers in Central Anatolia Region covering of 10 provences and 43 counties, along with a two year lasting field trials conducted in Ankara and Konya. Based on the trial results a total of 169 weed species has been identified from 27 dicotyledoneous (1 as parasitic), 3 monocotyledoneous and 1 not seed bearing plant families as 31 in total. The number of frequently oceuring problematic weeds was varrying from 13 to 20 which their frequency of occurance was more than 1 plant/m2 of the 70% of the fields surveyed among 10 provences but 52 of them were common. In the soil samples, an average of 1 128 emerged weeds were found in Ankara while it was 758 in Konya. Out of these figures 60% in Ankara and 58% in Konya were emerging fromIV 0-10 cm. depth of soil. In the trial locations weed species were identifed. Late emerging weeds were not able to compete under the beets canopy but during the first 8 weeks growing period beet fields must be kept free from weed competition. In terms of yield and quality, twice hoeing plus Pyradex-T application were the best methods among all techniques tested. Grass weeds were controlled 97.7% by Fusilade Super, and 86.0% by Pyradex-T. Broad leaved weeds were controlled 95.4-97.7 % by Pyradex-T. Betanal Tandem and Kemifam S were effective on weeds but from the yield and quality point of view the results were unsatisfactory. Eventhough the weeds were controlled by herbicide applications but hoeing was a must for better beet growth. None of the herbicides were phytotoxic to beets Key Words: Sugar beet, Weeds in sugar beet fields, Weed control methods in sugar beet