Farklı dental implant abutment materyallerine değişik simanların bağlanma dayanımının incelenmesi

Abstract

Farklı Dental İmplant Abutment Materyallerine Değişik Simanların Bağlanma Dayanımının İncelenmesiAmaç: Bu çalışmanın amacı farklı yüzey pürüzlendirme işlemi uygulanan farklı dental implant abutment materyallerine çeşitli simanların bağlanma dayanımının karşılaştırılmasıdır.Gerekçe: Çalışmamızda, Grade 4, Grade 5, zirkonyum materyallerinin her birinden 72 adet olmakla birlikte toplam 216 adet örnekle çalışılmıştır. Her 72 örnek içeren dental implant abutment materyali grubunda 24'er örnek içerecek şekilde pürüzlendirme, kumlama ve kontrol grubu olmak üzere üç yüzey işlemi uygulanmıştır. Yüzey işlemleri uygulandıktan sonra örneklerin SEM görüntüleri alınmıştır. Simantasyon öncesi çalışma modelleri bir kalıp aracılığıyla akril blok içerisine gömülmüş ve sonrasında ultrasonik temizleme işlemi uygulanmıştır. Hazırlanan kompozit örnekler 500 gr' lık sabit kuvvet altında bir düzenek aracılığıyla örneklere simante edilmiştir. Simantasyonun ardından, oda sıcaklığında 24 saat distile su içerisinde bekletilmiştir. Bağlanma dayanımının ölçülmesinde; örneklere kesme kuvveti deneyi uygulanmıştır. Test düzeneğine yerleştirilen örneklere kesme kuvveti başlık hızı 0,5 mm/dk olacak şekilde arayüzden uygulanmıştır ve ayrılmanın gerçekleştiği andaki Newton değeri yüzey alanına bölünerek MPa cinsinden kaydedilmiştir. İstatistiksel değerlendirme; veriler IBM SPSS V23 ile analiz edildi. Verilerin normal dağılıma uygunluğu Shapiro Wilk testi ile incelendi. Normallik koşulu sağlandıktan sonra materyal, yüzey işlemi ve siman faktörlerine göre bağlanma dayanımı üzerindeki etkileri univariate ANOVA ile incelendi. Analiz sonuçları ortalama ± standart sapma olarak sunuldu. Anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak alındı.Bulgular: Materyal ana etkisi bağlanma dayanımı üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p=0,027). Grade 4 ve Grade 5 titanyumlar arasında istatistiksel olarak bir fark bulundu( Grade 4 Titanyum için 5,81 ± 3,39 ve Grade 5 Titanyum içinde 5,60 ± 3,38), zirkonyumun ortalama değeri ise diğerlerinden farklı değildir(5,67 ± 3,39). Simanların ana etkileri bağlanma değerleri üzerinde anlamlı bir etkiye sahiptir (p<0,001). En düşük ortalama değer implant simanda(4,42 ± 2,97) elde edilirken en yüksek ortalama değer rezin simanda(7,78 ± 3,17) elde edilmiştir. Materyal ve yüzey işlemi etkileşimi istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p=1,00). Benzer şekilde materyal*siman ve yüzey işlemi*siman etkileşimleri de istatistiksel olarak anlamlı değildir (p değerleri sırasıyla 0,999 ve 0,297). Materyal, yüzey işlemi ve siman'a ait 3'lü etkileşimlerde bağlanma dayanımları üzerinde anlamlı bir etkiye sahip değillerdir (p=1,000).ivSonuçlar: En yüksek bağlanma dayanımının rezin simana ait olduğu görüldü, bunu polikarboksilat siman takip etti, en zayıf bağlanma dayanımının ise implant simanında olduğu görüldü. En düşük bağlanma dayanımı tüm örneklerde yüzey işlemi uygulanmayan kontrol gruplarında saptanmıştır, en yüksek bağlanmanın frezle pürüzlendirilen grupta olduğu görüldü. SEM görüntüleri incelendiğinde en pürüzlü yüzeylerin frezle pürüzlendirilen örneklere ait olduğu görüldü ve bunu kumlama ile pürüzlendirilen örnekler takip etti.Geçici simantasyon amacıyla kullanılan implant simanlarının bağlanma dayanımı, abutment yüzeylerine uygulanan pürüzlendirme işlemlerinden etkilenmektedir. Farklı abutment materyalleri kullanılması bu sonucu değiştirmemektedir.Anahtar Kelimeler: Titanyum, zirkonyum, yüzey pürüzlendirme, simantasyon,

Evaluation Of The Bonding Strengths Of Different Cements For Different Dental Implant Abutment MaterialsAim: The purpose of this study is to compare the bonding strengths of various cements on different dental implant abutment materials which were subjected to different surface treatment processes.Method: In our study, Grade 4, Grade 5 titanium materials and zirconium materials, 72 pieces of each, totally 216 samples were studied. Each abutment material group which consisted of 72 samples, were divided into three subgroups (24 samples each) according to used surface treatment techniques; roughing group, sand blasting group and non-treated group. After the surfaces of the samples were treated, scanning electron microscopic (SEM) views of abutment materials were obtained. Before luting, the abutment samples were embedded in acrylic blocks via using a mould and then the cleaning process was carried out with ultrasonic method.The prepared composite samples were cemented to surface treated abutment samples by a device which using 500 gr press force. After cementation, the samples were kept at room temperature, in distilled water for 24 hours.For bonding strength measurement, shear force test was applied to the samples. For the samples placed in the test set, the shear force was applied at the interface such that the head speed was 0.5 mm/minute, and the Newton value, which was obtained at the time of separation, was divided by surface area and was recorded in MPa.For statistical evaluation, obtained data were analysed by IBM SPSS V23 Programme. Normal distribution of the data was examined by Shapiro Wilk test. After the condition of normality was established, the effects on bond strength according to material, surface treatment and cementing factors were examined by univariate ANOVA test. Analysis results were presented as mean ± standard deviation. The significance level was p<0.05.Results: Material's main effect on bonding strength was statistically significant. (p=0.027) There was a statistically significant difference between Grade 4 and Grade 5 titanium abutment materials (for Grade 4 titanium material 5.81±3.39 and for Grade 5 titanium material 5.60± 3.38), but the average value of zirconium material did not differ from the others (5.67±3.39). Cements' main effects had a significant impact on bonding strengths (p<0.001). The dental implant cement had the lowest average value (4.42± 2.97) but the resin cement had the highest average value (7.78± 3.17). There was no significant relation between the abutment materials and the surface treatment techniques (p=1.00). Similarly, the interactions between the abutment materials and cements,visurface treatment techniques and cements were not statistically significant. (p values were 0.999 and 0.297, respectively) The triple interactions between the abutment materials, the surface treatment techniques and the cement materials had not significant impacts on the bonding strengths. (p=1.000)Conclusion: As concluded, according to our study's findings the highest bonding strength was detected with resin cement material which was followed by the polycarboxylate cement material and the lowest bonding strength was detected with the implant cement material. By the surface treatment techniques' perspective, the highest bonding strength values were detected with roughened abutment surfaces (roughened by drills) and the lowest bonding strength values were detected in control (non-treated) abutment surfaces. When SEM views were evaluated, the most roughened surfaces were seen on abutment samples which were roughened by drills and drill-roughened abutment samples were followed by sand blasted abutment samples' surfaces.The bonding strength of implant cement, the cement materials which are used for provisional cementation, is affected by the roughening treatments applied to the abutment surfaces. The use of different abutment materials does not alter this result.Keywords: Titanium, zirconium, surface processing, cementation, shear test