Deconstructive technical elements in postcolonial plays by Derek Walcott and Cryl Phillips

Abstract

Bu çalışma, postkolonyal yazarların yapısökümcü yaklaşımı nasıl benimsediklerini ve özellikle Karayip oyun yazarları tarafından kullanılan yapısökümcü tiyatro tekniklerinin postkolonyal temaları nasıl güçlendirdiğini göstermeyi amaçlamaktadır. Bu amaç için iki postkolonyal Karayip oyunu, Derek Walcott'tan Pantomime (Pandomim) ve Caryl Phillips'ten The Shelter (Sığınak), kullanılacaktır. Giriş bölümünde farklı türde yapısökümcü kuram yaklaşımları hem postmodern hem de postkolonyal manalarda incelenecektir. Sürgün ve koloni dönemlerini farklı şekillerde yaşamış Karayip yazarlarının eserlerinden çeşitli örneklerle tarih, edebiyat ve dilin nasıl yapısöküme tabi tutulduğu açıklanacaktır. Tezin ilk ve ikinci bölümlerinde ise bu iki oyun, yazarlarının teknik anlamda yapısökümcü yaklaşımı nasıl kullandıklarını göstermek için, ayrıntılı bir biçimde analiz edilecektir. Oyunlarda, oyunun geçtiği yer ve mekanın, oyuncuların dış görünüşlerinin ve iki sahneli kurgunun Batı dünyasının tarih yazımını önce ortaya koyup sonra yapısöküme maruz bıraktığı, karakterler arasındaki ilişkilerin sömürgecinin tarihi ve edebi eserlerindeki kabul edilegelmiş ikili zıtlıkları problem haline getirdiği ve karakterlerin kullandıkları İngilizce'nin kesin bir sahibi ve bir standart formu olmasını sorguladıkları gösterilecektir.Oyunlardan alınan bu fikir ve örnekler doğrultusunda, bu tez postkolonyal oyun yazarları Derek Walcott ve Caryl Phillips'in yapısökümcü kuram yaklaşımlarından faydalandıklarını ve oyunlarında kullandıkları tekniklerde sömürge anlayışına ait tarih, edebiyat ve dile karşı yapısökücü özellikleri gözlemlemenin mümkün olduğunu iddia etmeye çalışacaktır. Böylece bu tekniklerin oyunlarındaki argümanları desteklediğini, güçlendiridiğini ve daha iddialı hale getirdiği fikrini savunacaktır.Anahtar KelimelerTiyatral Teknikler, Yapısökümcü Kuram Yaklaşımları, Postkolonyalizm, Sürgün, İkili Zıtlıklar, Sömürgeci

This study aims to show how deconstructive approach is adopted by postcolonial writers and particularly how deconstructive dramatic techniques employed by the Caribbean playwrights accentuate the postcolonial thematic concerns. For this aim, two postcolonial Caribbean plays will be used, Pantomime by Derek Walcott and The Shelter by Caryl Phillips. In the introduction part, a variety of deconstructive theoretical approaches will be explored both in postmodernist and postcolonial senses. It will be explained with examples how history, literature, and language are exposed to deconstruction in various ways in the works of the Caribbean writers who experience diaspora and colonialism at different levels. In the first and the second chapters the two plays will be analysed closely in order to reveal how the playwrights employ deconstruction in the technicality of the plays. It will be shown in the plays that the setting, the outside appearance of the characters, and the two-act-division construct and deconstruct historical writing of the Western world, the relations of the characters problematise the accepted binary oppositions in historical and literary works of the colonizer, and the language that the characters use question the ultimate possessor and one standard form of the English language.In accordance with these ideas and examples from the plays, the thesis will attempt to assert that postcolonial playwrights Derek Walcott and Caryl Phillips benefit from deconstructive theoretical approaches in their plays and it is possible to observe in the techniques of their plays deconstructive properties against history, literature, and language of the colonial understanding. Hence the study will defend the idea that these techniques support the arguments in their plays and make them more powerful and assertive.Key words:Dramatic Techniques, Deconstructive Theoretical Approaches, Postcolonialism, Diaspora, Binary Oppositions, Coloniser