Orhan Pamuk`un romanlarında geleneksel-kültürel ögeler

Abstract

2006 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'ne lâyık görülen Orhan Pamuk 1980 sonrası Türk Edebiyatı'nın en önemli romancılarından biridir. Bu çalışma Orhan Pamuk'un bugüne değin yayımladığı bütün romanlarını, yani Cevdet Bey ve Oğulları (1982), Sessiz Ev (1983), Beyaz Kale (1985), Kara Kitap (1990), Yeni Hayat (1994), Benim Adım Kırmızı (1998), Kar (2002) ve Masumiyet Müzesi'ni (2008) geleneksel izlekler açısından incelemeyi amaçlamıştır. Tez boyunca metin odaklı bir okuma yapılarak Orhan Pamuk'un kurmaca dünyasında önemli bir yeri olan geleneğin kullanım biçimleri saptanmıştır. Ayrıca yazarın geleneğe yaklaşım biçimi de incelenmiştir. Çalışmanın sonunda Orhan Pamuk'un yapıtlarını oluşturma sürecinde Doğu geleneğini yararlanılacak görkemli bir hazine olarak algıladığı, bundan ötürü geleneğin farklı formlarını ve izleklerini serbestçe kullandığı ortaya konulmuştur. Bunun yanı sıra yazarın tarihsel romanlarını kurgularken postmodernizmin ürettiği oluşumlardan biri olan yeni-tarihselciliğin etkisi altında kaldığı görülmüştür.

Orhan Pamuk who took the Nobel Literature Prize in 2006, is one of the leading novelists of Modern Turkish Literature after 1980?s. This study aims to examine all of the novels of the author, Cevdet Bey ve Oğulları (Cevdet Bey and His Sons 1982), Sessiz Ev (The Silent House, 1983), Beyaz Kale (The White Castle, 1985), Kara Kitap (The Black Book, 1990), Yeni Hayat (The New Life, 1994), Benim Adım Kırmızı (My Name is Red, 1998), Kar (Snow, 2002) and Masumiyet Müzesi (Museum of Innocence, 2008) in terms of the traditional themes. In the thesis a text-focused examination is applied to all these texts. Also the uses of tradition which take place in the fictional world of Orhan Pamuk are discussed. In addition to this the approach of the novelist to the tradition is carefully researched. At the end of the work it?s indicated that in the process of the creating novels Orhan Pamuk sees the East tradition as a splendid treasure to utilize. Because of this view he freely uses different forms and themes of the tradition in different contexts. In addition to this it is concluded that Pamuk is impressed by the movement of New Historicism which is formed in postmodern novel approach.