Üniversite öğrencilerinde özgeciliğin öznel iyi oluş ve psikolojik iyi oluş ile ilişkisinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma üniversite öğrencilerinin özgecilik düzeyleri ile öznel ve psikolojik iyi oluş düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır.Araştırmanın örneklemini seçkisiz örneklem yolu ile seçilen 2012-2013 eğitim-öğretim yılında Fatih Üniversitesi?nde çeşitli fakültelerde eğitim gören 443 öğrenci (311 Kadın, 132 Erkek) oluşturmaktadır. Verilerin elde edilmesinde katılımcılara; `Kişisel Bilgi Çizelgesi?; `Özgecilik Ölçeği? (Doğan & Sapmaz, 2013); `Pozitif-Negatif Duygu Ölçeği? (Watson, Clark ve Tellegen, 1988); `Yaşamdan Doyumu Ölçeği? (Diener, Emmons, Larsen & Griffin, 1985) ve `Psikolojik İyi Oluş Ölçekleri Kısa Formu? (Ryff, 1989) ölçekleri kullanılmıştır. Veriler; SPSS programı aracılığı ile t-test, ANOVA, korelasyon ve regresyon analizleri yapılarak değerlendirilmiştir.Araştırmanın sonuçları, üniversite öğrencilerinde özgecilik, öznel iyi oluş ve psikolojik iyi oluşun ilişkili olduğunu göstermiştir. Katılımcıların öznel iyi oluş, psikolojik iyi oluş ve alt düzeyleri arasında orta derecede pozitif korelasyon saptanmıştır. Bunun yanında, üniversite öğrencilerinde özgeciliğin öznel iyi oluşu ve psikolojik iyi oluşu yordama gücünün zayıf olduğu görülmüştür. Ayrıca, üniversite öğrencilerinin özgecilik ve psikolojik iyi oluş düzeylerinin cinsiyete göre farklılaştığı fakat öznel iyi oluşun farklılaşmadığı görülmüştür. Kadın katılımcıların, özgecilik ve psikolojik iyi oluş düzeyleri erkeklere göre daha yüksek bulunmuştur. Psikolojik iyi oluşun alt boyutlarından çevre hâkimiyetinin de yaşa bağlı olarak arttığı görülmüştür. Bulgular, ilgili araştırmalar kapsamında tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur. Anahtar Kelimeler: Özgecilik, öznel iyi oluş, psikolojik iyi oluş, mutluluk

The purpose of this study is to analyze the relationship of altruism with subjective and psychological well-being. The sample of the study was composed of 443 (311 Female, 132 Male) students chosen randomly from different departments of Fatih University at 2012-2013 academic year. Participants were administered `Demographic Questionnaire?, Altruism Scale (Doğan & Sapmaz, 2013), Positive-Negative Affect Scale (Watson, Clark ve Tellegen, 1988);, Satisfaction with Life Scale (Diener, Emmons, Larsen & Griffin, 1985) and the Short Form of the Scales of Psychological Well-Being (Ryff, 1989). Data were analyzed via SPSS Program using t-test, ANOVA, correlation and regression analysis.The results of the study showed that there are relationships among altruism, subjective well-being and psychological well-being. The subjective well-being and psychological well-being levels of the participants were found to be moderately correlated. However, the results showed that altruism has a low predictive role on subjective well-being and psychological well-being. Furthermore, the altruism and psychological well-being levels of participants differ significantly in terms of gender whereas subjective well-being levels do not differ significantly. Women got higher scores than men on these measures. Also, it has found that environmental mastery levels of participants increases by age. The results were discussed in the context of existing research and suggestions were made. Key words:altruism, subjective well-being, psychological well-being, happiness