The breakpoint in media discourse: April 27

Abstract

Medya, mevcut egemen yapının devamını sağlayan devletin ideolojik aygıtlarının en etkililerinden biridir. Medya bilgi akışını elinde tutmasının kendisine sağladığı gücü kendi ideolojik kaygılarını göz önünde bulundurarak kullanır. Türkiye?de ana akım medya ideolojik olarak Kemalist hegemonyaya bağlıdır. Bu nedenle her türlü karşı-hegemonya hareketini ötekileştirir, damgalar ve belli bir çerçeve içine hapseder. İrtica, bu çerçevelerin arasında kullanımı en yaygın olanıdır. Türkiye?de irtica söylemi bir korku unsurudur. Bu söylem, ürettiği tehdit algısı üzerinden rıza imalatına hizmet eder. Siyasette irticanın bir korku unsuru olarak kullanımına en iyi iki örnek 1997?deki 28 Şubat süreci ve 2007?deki cumhurbaşkanlığı seçim sürecidir. On yıl arayla yaşanan her iki süreçte de asker hükümete müdahale etmiş ve medya korku çekiciliğini kullanarak askerin siyasete müdahalesini meşrulaştırmaya çalışmıştır. Fakat iki olay sonuçları bakımından farklıdır, zira 2007?de planlanan neticeye ulaşılamamıştır. Bu tez irtica söyleminin ana akım medyada bir tehdit unsuru olarak kullanımını ana akım medyanın amiral gemisi olarak bilinen Hürriyet gazetesi özelinde inceler. Tezde söylem analizi metodu kullanılarak irtica korkusunun dil üzerinden nasıl inşa edildiği ve bunun hegemonik güç mücadelesinde bir araç olarak nasıl kullanıldığı gösterilmiştir.Anahtar Kelimeler: Korku siyaseti, irtica, söylem, Hürriyet gazetesi, ötekileştirme, 27 Nisan, cumhurbaşkanlığı seçimi

The media are one of the most influential ideological state apparatuses, which provide the survival of the existing hegemonic structure. They use their power of holding informational flow in accordance with their ideological affiliations. In Turkey, the mainstream media have been organically bound to the Kemalist hegemony. They otherize, sometimes stigmatize, but certainly jail the opposition in certain frames. İrtica is one of the popular of these frames. In Turkey, irtica discourse has existed as an element of fear. It is used in manufacturing consent through production of a perceived threat. The best examples from politics, in which irtica was used as fear element, are the process of February 28, 1997, and the 2007 presidential election process. In both examples, the military gave notes to governments. And in both examples the media applied fear appeals in order to legitimize military intervention in politics. However, the difference of the latter from the former is that the latter could not achieve its intended conclusion. This study examines the use of irtica discourse as a threat element. It focuses on the mainstream media in general and Hürriyet -as the flagship of the mainstream media- in particular. It adopts the discourse analysis method. It aims to show how irtica fear is constructed by language under the framework of the hegemonic struggle.Key Words: Fear politics, irtica, discourse, Hürriyet, otherization, April 27, Presidential elections.