Zeccac`ın Meâni`l-Kur`ân adlı eserinin kıraat ilmi açısından tahlili

Abstract

ÖZETİlk dönem tefsircilerin içerisinde, dilbilimsel tefsir denilince akla ilk gelen tefsirlerden biri hiç şüphesiz Zeccâc'ın Meânî'l-Kur'ân ve İʻrâbuhu adlı eseridir. Ana tema olarak Kur'ân-ı Kerîm'de geçen kelime anlamlarını inceleyen ve bu kelimelerin kök anlamları ile irtibatını açıklayan Zeccâc bu anlam ilişkilendirmesinde delil olarak rivâyet edilen şiir ve kıraat farklılıklarını kaynak edinmiştir. Biz de bu çalışmamızda kıraat rivâyetlerinin şekilleri, kullanım biçimi ve rivâyetler arasındaki anlam ilşkisi ile sınıflandırılması hakkında kıraat kaynaklarından yararlanarak bilgilendirme yapmaya gayret gösterdik.Böylelikle Zeccâc'ın Meânî'l-Kur'ân tefsirinin ihtivâ etmiş olduğu kıraat bilgileriyle ne kadar muazzam bir eser olduğunu, dilbilim ile kıraat farklılıklarını buluşturduğunu özetlemeye çalıştık.

ABSTRACTThere is no doubt thatthe first that comes to mind among the earliest interpretators of the Qur'sn in terms of linguistic interpretatİon is the work of Zeccâc, Meânî'l-Qur'ân wa İ'râbuhu. Zeccâc, as a main theme explores the meaning of the words in the Qur'an, explains the relation between the meaning of these words, and draw evidence from different narrated poems and qiraat in relation to this meaning. In this our work, we have made efforts to enlighten and by doing so we benefitted by using the sources about the forms of narrations and classification of qiraat, the way they are used, and the meaning in terms of the relation between the narrations.Thus, we tried to summarize how magnificent Zeccâc's work, the Science of the Qurân, and how it has brought together the linguistics and the differeces in Qiraat.