İsrâ ve Kehf sûrelerinin meânî ilmi açısından tahlili

Abstract

İsrâ ve Kehf sûreleri Kur'ân-ı Kerîm'in i'câzını gösteren birçok belâgat sanatları içermektedir. Çalışmamız bir giriş ve altı bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde İsrâ ve Kehf sûrelerinin fazîletleri, özellikleri, nüzul sebepleri üzerinde durulmuştur. İkinci bölümde belâgat âlimlerine göre meânî ilminin tarifi ve haber cümlesi ele alınmıştır. Üçüncü bölümden itibaren meânî ilminin uslupları bu iki suredeki örneklerle açıklanmıştır. Dördüncü bölümde kelamın zahirin gereğinin dışına çıkması konusu işlenmiştir. Beşinci bölümde cümlenin unsurları; takdim ve tehîr, fasıl ve vasıl ile hazif ve zikir, tarif ve tenkîr konuları incelenmiştir. Altıncı bölümde îcâz, itnâb ve musâvât konuları anlatılmıştır.Sonuçta ise bu çalışmamızdan ortaya çıkan neticeler üzerinde durulmuştur.

Surah al-İsrâ and Surah al-Kahf contains a great number of rhetorical devices which signify its laconic. In this study, subjects are explained under six different chapters and an introduction. In the first chapter virtues, features and Asbab al-Nuzûl of Surah al-İsrâ and Kahf are investigated. The definiton of pragmatics and informative sentences are given in the second chapter. Talebi and gayri talebi subtitles of ilmi meani are discussed in the third chapter. In the fourth chapter, distorting out of what kalam necessitates (mukteda ez-zâhir) is questionned. In the fifth chapter, discussions on parts of the sentence, i.e. introduction, tehir, fasl, vasl, hazf and zikr, are included. In the sixth chapter, icad, itnab and musâvât are examined. Significance and findings of the study are included in the conlusion.