Samiha Ayverdi`nin romanlarında kadın psikolojisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Roman sanatında kişilerin kendi gerçek psikolojileriyle var olmaları gerekir. Aksi takdirde bu kişiler tutarsız olmaktan kurtulamazlar. Kahramanların kişilik gelişiminin gerçekçi olması romanın başarısını etkiler. Türk romanında kadın psikolojisini gerçekçi bir biçimde işleyen romancı sayısı fazla değildir. Bu çalışma Samiha Ayverdi'nin romanlarında kadın psikolojisi konusunu ele almaktadır. Samiha Ayverdi hem kadın yazar olması hem de romanlarında kadına özel bir misyon yüklemesi bakımından dikkate değer bir yazardır. Ayverdi'nin romanlarında düz ve menfi tiplerin psikolojisinin psikanalitik metotla izahı mümkündür. Ancak özel bir misyonla romanda yer alan idealize edilmiş kadın kahramanların psikolojisini psikanalizmle incelemek zordur. Bunun yerine klasik İslam düşüncesindeki ilm-i nefs öğretisine müracaat edilebilir. Çalışmamızda bu kadın kahramanların psikolojik gerçekliklerini ortaya çıkarmak için hem psikanalizmin hem de ilm-i nefsin verileri kullanılmıştır. Ayverdi'nin hususî bir maksatla idealize ettiği söz konusu kahramanlar, okurun dikkatini tasavvuf terbiyesinin insan yetiştirmekteki üstünlüğüne çekmektedir. It is necessary in the art of novel that the invidiuals should exist with their real psychology. Otherwise, these individuals can't escape from being inconsistent. The factuality of personality development of heroes impacts the success of a novel. The number of novelist who approach female psychology in a realistic way is not much. This study discusses the subject of female psychology in Samiha Ayverdi's novels. Samiha Ayverdi is a very remarkable writer in the sense of being a female writer and also loading a mission to women in her novels. It is possible in Ayverdi's novels to interpret the psychology of rib and negative types with psychoanalytic methods, but it is difficult to use psychoanalysis to interpret the psychology of idealized heroines playing a part in the novel with special missions. İnstead of this, `knowledge of self` discipline of classical Islam can be utilized. In our study, in order to reveal the psychological truth of these heroines, both psychoanalysis and knowledge of self disciplines are used. The aforementioned heroines that Ayverdi idealized with a personal aim take the reader's attention to the dexterity of Islamic Sufizm on education humanity.
Collections