Parekoksib sodyum`un sıçanlarda testis iskemi reperfüzyon hasarına etkisi

Abstract

Testis torsiyonu'nun tanı ve tedavisindeki gecikmeler testis doku iskemisine ve geri dönüşümsüz hasara neden olmaktadır. Bu nedenle, torsiyone olmuş testis dokusuna yapılacak ilk müdahale detorsiyonla dokunun yeniden kanlanmasını (reperfüzyonu) sağlamaktır. Ancak, reperfüzyon esnasında iskemili dokuya arteryel kanla bol miktarda sunulan moleküler oksijen dokuda, iskeminin oluşturduğu hasardan daha şiddetli hasar oluşturmaktadır. Bu olay iskemi reperfüzyon (İ/R) hasarı olarak bilinmektedir. Literatürlerde İ/R hasarının patogenezinde, oksidatif stres ve inflamasyon major komponent olarak gösterilmektedir. Edinilen bu bilgiler, torsiyone olmuş testisin detorsiyonundan önce ve sonrasında antioksidan özelliğe sahip antiinflamatuar ilaçların kullanılmasının yararlı olabileceğini düşündürmektedir. Bu çalışmada amacımız antioksidan özelliğe sahip selektif COX-2 inhibitörü nonsteroidal antiinflamatuar bir ilaç olan parekoksibin sıçanlarda torsiyon ve detorsiyonla oluşturulan testis hasarına etkisini biyokimyasal ve histopatolojik olarak araştırmaktır. Çalışmamızda albino wistar türü erkek sıçanlar torsiyon detorsiyon uygulanan (TİR), torsiyon detorsiyon+10 mg/kg parekoksib (PİR-10), torsiyon detorsiyon+20 mg/kg parekoksib (PİR-20) ve sham operasyonu uygulanacak (SG) gruplara ayrıldı. Parekoksib, hayvan gruplarına torsiyon detorsiyon uygulamadan önce bir defa intraperitoneal yoldan enjekte edildi. TİR ve SG hayvan gruplarına ise aynı hacimde distile su verildi. İlaçlar ve distile su verildikten bir saat sonra PİR-10, PİR-20 ve TİR gruplarına iki saat torsiyon ve iki saat detorsiyon uygulandı. Bu süre sonunda TİR, PİR-10, PİR-20 ve SG gruplarındaki hayvanlar yüksek doz anestezik (tiyopental sodyum 50 mg/kg) ile sakrifiye edildikten sonra sol testisleri çıkarıldı ve testis dokularında biyokimyasal ve histopatolojik incelemeler yapıldı. Biyokimyasal deney sonuçları parekoksibin torsiyon detorsiyon uygulanan testis dokusunda MDA, COX-2, IL-1β ve TNF-α düzeylerinin artmasını, tGSH ve COX-1 in azalmasını 20 mg/kg dozda 10 mg/kg dozuna göre daha anlamlı önlediğini ortaya koymuştur. Ayrıca, parekoksibin 20 mg/kg dozda torsiyon detorsiyon hasarını 10 mg/kg dozuna göre daha iyi önlediği histopatolojik olarakta gösterilmiştir. Deney sonuçları, parekoksibin klinikte torsiyon detorsiyona bağlı testis iskemi reperfüzyon hasarının tedavisinde yararlı olacağını düşündürmektedir.Anahtar Kelimeler: Testis, Torsiyon Detorsiyon, Parekoksib.

Any delay in diagnosis and treatment of testicular torsion may lead to ischemia and irreversible damage to the testis tissue. Therefore, the urgent intervention to the torsioned testis should aim for detorsion and reperfusion to the tissue. However, during reperfusion, the abundance of molecular oxygen brought to the ischemic tissue by arterial blood causes a severe reperfusion damage that is more serious than the damage caused by ischemia itself. This is known as the ischemia reperfusion (I/R) damage. Studies indicate oxidative stress and inflammation as the major component in the pathogenesis of I/R damage. Available data suggests that use of antiinflammatory agents with antioxidant properties both before and after detorsion of the torsioned testis may have benefits. To investigate the effect of parecoxib, a selective COX-2 inhibitor nonsteroid antiinflammatory drug with antioxidant property, on testicular damage induced in rats via torsion and detorsion, by biochemical and histopathological means. Albino Wistar strain male rats were assigned to one of the four groups as (1) torsion detorsion group (TIR), (2) torsion detorsion + 10 mg/kg parecoxib group (PIR-10), (3) torsion detorsion + 20 mg/kg parecoxib group (PIR-20), and (4) sham group (SG). Parecoxib was injected in experiment groups via intraperitoneal route once before applying torsion and detorsion. Instead of parecoxib, an equal volume of distilled water was injected in the TIR and SG groups. After one hour from injection of the drug or distilled water, two hours of torsion followed by two hours of detorsion were applied in the TIR, PIR-10 and PIR-20 groups. At the end of this time, all rats in TIR, PIR-10, PIR-20 and SG groups were sacrificed with high dose anesthetics, and consequently, their left testes were removed for biochemical analysis and histopathological examinations. Biochemical analysis results showed that parecoxib administered in 20 mg/kg dose significantly prevented the increase of MDA, COX-2, IL-1β and TNF-α levels and the decrease of tGSH and COX-1 levels in the testis tissue subjected to torsion and detorsion, when compared to 10 mg/kg dose. Additionally, histopathological examination results showed that parecoxib could prevent torsion detorsion damage in a dose-dependent manner. The results of the experiment suggest that parecoxib can be beneficial in the clinical treatment of testicular ischemia reperfusion damage caused by torsion detorsion.Keywords: Testis, Torsion Detorsion, Parecoxib.