Türk tarım politikalarının Dünya Ticaret Örgütü tarım anlaşmasına ve Avrupa Birliği ortak tarım politikasına uyumu

Abstract

Tarım sektörünün büyüme trendi 24 Ocak 1980 kararlarından sonra düşme eğilimine girmiştir. 24 Ocak kararlarının ihracata dayalı büyüme stratejisi sanayi sektörünü tarım sektörüne göre ön plana çıkarmıştır. Ayrıca tarım topraklarının küçük, çok parçalı yapıda oluşu ve sektördeki aşırı istihdam, sektörün düşük verimliliğindeki diğer unsurlardır. Diğer yandan Dünya Ticaret Örgütünün Tarım Anlaşması, dünyada tarım ticaretinin daha liberal yapı kazanacağını ortaya koymaktadır. Bununla birlikte Türkiye'nin Avrupa Birliğine üye olmak istemesi Türk Tarım Politikasının Avrupa Birliği Ortak Tarım Politikasına uyumunu zorunlu kılmaktadır. Bu çalışmanın amacı bir yandan tarım sektörünün üretken bir yapıya nasıl kavuşturulabileceğini saptamak diğer yandan Türk Tarım Politikasının WTO Tarım Anlaşması ve AB Ortak Tarım Politikasına uyum çerçevesinde tercihlerini değerlendirmektir. Çalışma tarım sektörünün, yapısı ve tarımsal malların özellikleri nedeniyle mutlaka desteklenmesini önermektedir. Ancak yapılan desteğin bölgesel nitelikte ve gerek WTO Tarım Anlaşması gerekse Avrupa Birliği OTP' sının öngördüğü koşullar çerçevesinde olmasının Türkiye'nin içinde bulunduğu ekonomik ve siyasi koşullar nedeniyle bir zorunluluk olduğu sonucuna varılmıştır.