Sosyal sermaye ve ekonomik kalkınma: Sivas, Kayseri, Yozgat bölgesinde bir araştırma

Abstract

Genel çerçevesi sosyal sermaye ile yerel ekonomik kalkınma arasındaki bağlantı olan bu tez çalışmasında, aynı bölgede bulundukları halde farklı gelişen üç ilde ? Sivas, Kayseri ve Yozgat ? imalat sanayinde faaliyette bulunan KOBİ'lerin ekonomik performansları üzerinde sosyal sermayenin bir etkisinin olup olmadığı araştırılmıştır.Bu çalışmada sosyal sermaye, ekonomik kalkınma sürecinde bağımsız bir üretim faktörü olarak değil, diğer üretim faktörlerinin etkinliğini artıran bir faktör olarak ele alınmış ve ?girişimcilerin ekonomik kaynaklara ulaşmasını sağlayan sosyal ilişkiler kümesi? olarak tanımlanmıştır.Kavramsal çerçeveyi bu şekilde ortaya koyduktan sonra deneysel çalışmamızda, ilki ?potansiyel sosyal sermaye? olarak adlandırdığımız, girişimcilerin birbirlerine karşı güven düzeyleri, normlar ve katılım sağladıkları sosyal ağları; diğeri ?fiili sosyal sermaye? olarak tanımladığımız girişimcilerin fiilen sosyal ağlara yaptıkları yatırımı veya işbirliği düzeyini ölçen iki değişken kümesi kullanılmıştır. İkinci grupta işlem maliyetlerinin azalması, ortak eylem düzeyi ve öğrenme olanaklarının yaygınlaşması gibi sosyal sermayenin yararları kapsanmaktadır.Araştırmanın sonuçları, sosyal ilişkilerine yaptıkları yatırım sayesinde, daha yüksek ortak eylem düzeyine ve daha düşük işlem maliyetlerine sahip firmaların daha iyi performans gösterdiğine dair açık kanıtlar içermektedir. Ayrıca Sivas'ta mesleki örgüt etkinliğinin, Kayseri'de ise öğrenmenin yaygınlaşmasının (il dışında yaşayan hemşerilerle ilişkiler), performansta fark yaratan unsurlar olarak öne çıktığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuçların, disiplinler arası başka çalışmalarla da desteklenmesi halinde, yerel ve bölgesel düzeydeki kalkınma stratejilerinin oluşumunda yol gösterici olabileceği düşünülmektedir.

This thesis is an attempt in understanding the relationship between social capital and local economic development, which presents findings from a sample survey carried among manufacturing small and medium sized enterprises (SME?s) in Sivas, Kayseri and Yozgat, provinces from the same region with differing levels of development.Perceived as a factor that influences the efficiency and effectiveness of key production factors in the process of economic development, social capital is defined in this study as the set of social relations that enable entrepreneurs to gain access to economic resources. In accordance with this conceptual framework, we have used two sets of variables the first one aiming at measuring the tendencies of trusting behaviour among entrepreneurs, namely trust levels, norms and network participation, which we called the ?potential social capital?. On the other hand, the second set of variables which represents the economic effects of social capital and is called as ?actual social capital? aims to measure what entrepreneurs actually do in terms of investing in networks or cooperate. These include positive benefits such as reduction in transaction costs, the extent of collective action and learning spin-offs.Our findings suggest that firms that enjoy higher levels of collective action and reduction in transaction costs due to investment in social relations, do perform better. The variables that make difference are network efficiency in Sivas and learning spin-offs (contributions by out-migrated fellow countrymen) in the case of Kayseri. These results, further supported by future interdisciplinary studies may well be opening new horizons for development efforts at local level.