1325 (1908) tarihli Sahra İstihkamatı Ta`limnamesi ışığında Osmanlı ordusunda modernleşme hareketleri

Abstract

Osmanlı ordusunun gerileyişinin tarihi, Osmanlı savaş teknolojisinin güne ayak uyduramamasının tarihidir biraz da. Şanlı Osmanlı zaferlerinin arka planında Osmanlı'nın askeri dehası ve askeri teknolojiye göstermiş oldukları ehemmiyet yatmaktadır. Osmanlı gelişen Avrupa'nın askeri teknolojilerine yetişememiş ve devrinin gerisinde kalmıştır. Bundan sonra Osmanlı tarihi boyunca, bu gerilemeden kurtulmak ve çağdaşlarına ulaşabilmek amacıyla belirli reform ve ıslahatlar yapılmıştır. Bu ıslahatlardan en belirgin olanı da askeri alanda yapılacaktır elbette.Osmanlı ordusu Tanzimat ve ıslahatların akabinde bir modernizasyon sürecine girmiştir. Yapısal ve şekilsel olarak birçok değişiklik ve ıslahatlar uygulanmıştır. Bu ıslahatlarla beraber belirli askeri eğitimler, kurumlar ve kuruluşlar oluşturulmuştur. Sözü geçen bu dönemde, Osmanlı ordusunun yenileştirilmesine ilişkin belirli bir literatür de günümüze değin gelmiştir.Ordudaki yenileştirmeler piyadelerden önce topçu ve lağımcı birliklerinde oluşturulmuştur. Bu anlamıyla Osmanlı ordu modernizasyonunun ilk hareket noktalarını da bu birliklerde aramak anlamsız olmayacaktır. Bu çalışma genelde Osmanlı ordusunun reformlarını içerirken dar anlamıyla ordu modernizasyonunun ilk alanlarından istihkam ve topçu birlikleri üzerindeki reformları ele almaktadır. Bu amaçla üzerinde durulan ana literatür 1908 tarihli Sahra İstihkamatı Talimnamesine odaklanmaktadır.Bu tezin amacı, Osmanlı istihkâm ve topçu birliklerinin konumlandırılması ve idaresi hakkında yazılan rehber kitapçıklarının ve özellikle de 1908 tarihli Sahrâ İstihkâmatı Ta'limnâmesi'nin içeriğine yönelik bir değerlendirme sunmaktır. Anahtar Kelimeler: Osmanlı Ordusu, Askeri Mevzuat

The history of the decline of the Ottoman army is a bit of a date when Ottoman war technology can not survive the sun. In the background of the glorious Ottoman victories lies the importance of Ottoman military prowess and military technology. The Ottoman Empire was not able to catch up with the military technolo- gies of developing Europe and remained behind. After that, certain reforms and reforms were made throughout Ottoman history in order to get rid of this tension and to reach its contemporaries. Of course, the most obvious of these reforms will be the military field. The Ottoman army entered into a modernization process after Tanzimat and reforms. Many changes and reforms have been implemented structurally and figuratively. Certain military trainings, institutions and organizations have been established with these reforms. In this period, a certain literature on the renewal of the Ottoman army has also come to light. The army's innovations were formed in artillery and flusher troops before the podiums. In this sense, it will not be meaningless to search for the first movement points of Ottoman army modernization in these units. This study generally includes the reforms of the Ottoman army and narrowly deals with the reforms on the fortifications and artillery units from the first areas of army modernization. The main literature addressed for this purpose focuses on the 1908 Charter of the Field Employment. The aim of this thesis is to present an assessment of the contents of the guidebooks on the positioning and administration of Ottoman fortifications and artillery units, and in particular the content of the Sahrâtî al-în al-în al-înîtî of 1908. Keywords: Ottoman Army, Military legislation