Resim sanatında gerçekçilik ve Gustave Courbet

Abstract

Sanatta Gerçekçilik, kimi zaman nesnel (objektif) gerçekçiliği aktaran bir tavır, kimi zaman da öznel (subjektif) gerçekçiliğin evrensel bir bakışıdır. Gerçekçilik, öncelikle sanatsal yaratımın başlangıcında bir yansıtma kuramı olarak ortaya çıkmakta, XIX. yüzyıla gelindiğinde ise bu yansıtmacı anlayış toplumsal ve toplumcu bir anlatım yolu olarak yerini almaktadır. Gerçek ve gerçekçilik kavramı, sanat tarihinde ve birçok sanatçının üslubu için kullanıldığından tanımı zor olmakla birlikte çeşitlilik gösterir.Toplumsal ve bilimsel gerçekçilik, ancak metafizik olgunun reddedilmesi ve aklın egemenliğini kazanması ile gerçekleşebilir. Bu gelişim; İ.Ö.V. yüzyılda gerçekleşen Grek Aydınlanması ile başlayıp, sırasıyla, Rönesans, XVII. yüzyıl Akıl Çağı, XVIII. yüzyıl Aydınlanması, XIX. yüzyıl idealizminin ardından, bilimin egemenliği ile Batı Gerçekçiliği olarak dönüşüm göstermiştir. XIX. yüzyıl ortalarından sonra özellikle Fransa'da güç bulan Gerçekçilik, edebiyat ile de etkileşimli olarak gelişimini sürdürmüş ve dönemin bilimsel, ekonomik ve felsefi dönüşümlerinden büyük bir ölçüde etkilenmiştir. İnsan eylemine dayalı, tarihsel diyalektik süreci açıklayan ve özellikle hümanist bir teori olan Marksist Estetik, gerçekçilikte (Realizmde) önemli bir rol oynamaktadır.Romantizm'den sonra, özellikle Fransa'da gerçekçiler iddialı tavırlarıyla sanatta politik bir güç oluşturmuş ve gelenekçi çevrelere karşı sürekli savaşım içerisinde olmuşlardır. Courbet`nin öncülüğünü yaptığı bir akım olan Gerçekçilik, 1855'te ?Gerçekçilik Pavyonu? sergisinde doruğa ulaşmış ve Millet, Daumier gibi sanatçıların resimlerinde görüldüğü gibi akademimin dünya görüşüne karşı gelmiştir. Courbet'nin gerçekçiliği, klasik gerçekçilik kapsamı içine alınabilecek nitelikler taşımaktadır. Courbet' nin yapıtları doğayı ve günlük yaşamı, şiirle ve hayalle süslemeksizin, olduğu ve göründüğü gibi gösterme çabasındadır. Onun bu anlayışı doğal olarak, yaşadığı çağın ve dönemin siyasal ve toplumsal gelişmelerinden etkilenmiştir.

Realism in art which is sometimes an attitude, shows the objective realism and sometimes, universal view of subjective realism. Realism, primarily appears as a reflection theory at the begining of an artistic creation, then this reflective perception takes a shape as a social and socialist interpretation in the XIXth. century. Real and reality notions are used for many artists? modes in art history. That is why its hard to define.Social and scientific realism, may come true after the mental?s dominance over the metaphysic event. This development begins with the first Grek Illumination then Renaissance, Age of Reason in the XVIIth century, Illumination in the XVIIIth century, Idealism in the XIXth century and Western Realism after the dominance of science. Realism which gained power in the middle of the XIXth century in France, developed in an interaction with literature and also was influenced by the philosophic, economic and scientific era. Marxist Aesthetic which is a humanist theory that explains the historical dialectic based on human action, plays an important role in Realism.After Romanticism especially in France the Realists, created a politic influence in art with their assertive attitudes. Also they were in a constant struggle with traditionalist groups. Movement of Realism the leader of which was Courbet, lived the golden age in 1855 with the Realism Pavilion exhibition, protested the academys? world view, as seen in Millet and Daumiers? paintings. Courbet?s realism includes the charecteristics which can be seen in classical realism. The goal of Courbet?s works of art are, to show the nature and daily life as they really are without the decoration of fantasy and poetry, This perception of him is influenced by the politic and social developements of his era.