Modern resim sanatında müzik

Abstract

Fransız Devrimi sonrasında, On dokuzuncu yüzyılın müzik ve resim sanatı, Romantizm'in rüzgarında Modernizm'i hazırlayan bir çağın öncülüğünü yapmıştır. Paris, sanatın başkenti olmakla birlikte yarattığı eğlence dünyası; kabareler, festivaller ve gece kulüpleri sayesinde müziğin sokağa taşınmasını sağladı. Degas, Lautrec ve ardından Picasso, Paris'in bu bohem gece yaşamının seslerini tablolarında renklendirdiler. Böylelikle yüzyılın sonlarına doğru, tüm sanat dalları arasındaki diyalog ve etkileşimler çok yönlü estetik açılımlara doğru yöneldi.Yirminci yüzyılda Kübistler, Yunan-Avrupa estetiğini reddederek, primitif Afrika estetiğini yeni bir sanatsal bakış açısı olarak sunmuşlardır. Resimdeki bu gelişmeye paralel olarak, ilksel müziği çok sesli müzikle birleştirerek, ritim anlayışının gelişmesinde önemli bir yer tutan besteci Igor Stravinski, eserleriyle müzikte birçok yönden yeni ufuklar açmıştır. Onun yapıtları, tıpkı Picasso'nun resimlerinde olduğu gibi, putperestlik, ilkellik, sertlik, uyumsuzluk, vurmalıların aşırılığı ve ağır ritimler gibi özellikler barındırmaktadır. Benzer primitif yaklaşımlar Dışavurumcuların, Fovistlerin, Gerçeküstücülerin ve Gelecekçilerin plastik tutumunda da görülmektedir.Ressamların müziği görselleştirmeye yöneldiği bu dönemde, Schoenberg, müziğin yanı sıra, dışavurumcu resim alanında da eserler vermiştir. Yüzlerce yağlıboya ve karakalem çalışma ürettiği ve hatta kendi operalarının afişlerini de kendisinin tasarladığı bilinmektedir. Schoenberg'in çalışmaları sayesinde Kandinsky, ve Mavi Atlı Grubu soyut formlarla oluşan renk doğaçlamalarındaki etkilerle müziğe koşut bir uyum yaratmışlardır. Benzer biçimde Piet Mondrian, caz dünyasının merkezi olan New York'ta, müzik ile bildirim içerisinde bulunan birçok yapıt üretmiştir. Bunun yanı sıra Johanne Sebastian Bach'ın etkileri, bir çok modern ressamın yapıtında, konu, biçim, içerik ve yapı unsurları olarak yerini almıştır. Ressamların yapıtlarına fug, sonat, sinfoni vb. adlar vermeleri ile birlikte, renk senfonisi, renk orkestrasyonu, armonik kompozisyon gibi müzikle ilintili terminolojik yaklaşımlar, resim sanatında da kullanılmaya başlanmıştır.Tarih boyunca birçok sanat dalıyla etkileşim ve bildirim içerisinde olan müzik, modernizm süreciyle birlikte resim sanatıyla, diğer sanat dallarına oranla daha derin bir yaklaşım ve etkileşim içerisinde olmuştur. Son söz olarak denebilir ki, modern kavram ressamlığıyla birlikte, resim ve müzik, soyut sanat görüngesinde birleşmiştir.

The art of music and painting of the 19th century, after the French Revolution, pioneered an age for Modernism in the wind of Romanticism. Paris, being the dominant art capital, brought the world of entertainment into the street by means of cabarets, festivals and night clubs. Degas, Lautrec and then Picasso coloured the voices of the bohemian life in their paintings. Towards the end of the century, the dialogue and interaction among all the art forms tended towards multi- dimensional aesthetic views in this way.The Cubists, in the twentieth century, presented the primitive African aesthetic as a novel artistic viewpoint by rejecting Greek-European aesthetic. In parallel with the development in painting, Igor Stravinsky, the composer, who had an important place in the development of rhythm concept by combining the traditional music with polyphonic music, opened new horizons in many ways in music. His work of art, as identical as Picasso?s paintings, had characteristics such as idolatry, primitivity, asperity, disharmony, excessive percussion, and slow rhythm. Similar primitive approaches have also been seen in the plastic attitudes of the Expressionists, Fovists, Surrealists, and Futurists.Schoenberg wrote pieces in music; besides, he made expressionist paintings in this period when the artists tended to make music visualized. It was known that he produced hundreds of paintings and charcoal drawings and that he even designed his own opera posters himself. By means of Schoenberg?s works, Kandinsky and ?Group Der Blaue Reiter? created a parallel harmony to music with the influences in colour improvisations with abstract forms. Similarly, Piet Mondrean produced various works related to music in New York, the center of Jazz world. Furthermore, the impressions of Johanne Sebastian Bach were taken their places as being elements of subject, form, content and structure in a great deal of modern artists? works. Since the artists named their productions as fugue, sonata, symphony and the like, terminological approaches connected with music such as colour symhony, colour orchestration, harmonic composition have been used in art of painting likewise.Music, which has an interplay of many other artforms thoroughout the history, has been in a much more deeper realtionship and interaction with the art of painting through the modernism period, compared to any other artforms. Finally, it could be said that painting and music have met in the orbit of abstract art.