Aspirinin ultraviyole-B inflamasyonu üzerindeki etkilerinin araştırılması

Abstract

VII. ÖZET Çalışmamıza, yaşları 21-37 arası olan (Ortalama yaş: 24.5 ± 0.64) sağlıklı, 30 gönüllü erkek, Tıp Fakültesi 5. sınıf stajyer öğrencileri alındı. Çift-kör ve plasebo kont rollü olarak yapılan çalışma, haftalık intervallerle, ardışık 3 günden oluşan 6 periyodda tamamlandı. Her bir periyodun 1. günü olguların sağ ön-kol volar yüzüne UV uygulanıp, 24 saat sonra M.E.D.'leri saptandı. 2. gün sabah 08.00'de 2 tablet plasebo verildikten 2 saat sonra sağ karın bölgesine 0.5, 1, 2, 3 ve 4 kat M.E.D.'i uygulandı. Plasebo 6 saat arayla toplam dört dozda verildi ve 24 saat sonra M. E. D.1 ler tekrar saptandı. 3. gün aynı işlemler aspirin için yapıldı, ancak UV sol karın bölgesine uygulanıldı ve 24 saat sonra M.E.D.'leri saptandı. Olgulara plasebo veya aspirin verilme sini takiben UV uygulanmasına bağlı ağrı, yanma, kaşıntı gibi yakınmaların olup olmadığı soruldu ve bunlar kaydedildi. Ayrıca aspirin veya plasebo sonrası eritem başlama süreleri ve açık tenliler ile esmer tenliler arasında aspirin veya plasebo sonrası M.E.D.'leri yönünden bir farklılık olup olma dığı araştırıldı. Çalışmamıza ait verilerin istatistiksel değerlen dirilmesinde iki eş arasındaki farkın önemlilik testi, Mann-Whitney-U testi ve bağımlı gruplarda iki yüzde arasındaki farkın önemlilik testi kullanıldı. Aspirin' in; M.E.D.'ni yükselttiği, UV sonrası eritemin daha geç başlamasını sağladığı, UV-B'ye bağlı ağrı, yanma ve kaşıntı gibi semptomları azalttığı ayrıca açık tenli lerin M.E.D. 'lerini, esmer tenlilerin M.E.D. ' lerine göre daha çok yükselttiği görüldü.39 Sonuç olarak; aspirin 'in UV-B inflamasyonunu inhibe ettiğini gözlemledik. Bu özelliklerinden faydalanılarak güneş yanığı ve fotosensitif deri hastalıklarının profilaksi ve tedavisinde; UV-B fototerapisi sırasında görülen inflamas- yon belirti ve semptomlarının tedavisinde alternatif bir ilaç olarak kullanılabileceği kanısına vardık.