Deneysel subaraknoid kanama sonrası serebral vazospazm ve iskemiye karşı Deferroxamine`in etkisi

Abstract

vn. ÖZET Deneysel subaraknoid kanamadan sonra ilk saatlerden itibaren günler hatta haftalar sûren bir yaygın serebral arteriyel VS görülmektedir. Bu arteriyel vazospazrn birçok mekanizmayı harekete geçirerek serebral dokuda iskemi meydana getirmektedir. Serebral dokunun iskemiye uğraması bir çok biyokimyasal reaksiyonun olaya karışması ile olmaktadır. Bu biyokimyasal reaksiyonlar arasında serbest oksijen radikallerinin tetiklemesiyle olan membran LP özel bir yere sahiptir. Serbest radikallerin oluşumunda ve LP reaksiyonlarının başlamasında ve sürdürülmesinde demir iyonları en önemli katalizördür. Bir demir bağlayıcı ajan olan Deferroxamine serbest radikal oluşmasını önlemekle kalmayıp ayrıca kendisi bir serebst radikal tutucu kimyasal ajandır. Hücreler içine girebilmesi ve kan-beyin bariyerini sorunsuz geçebilmesi açısından önemli bir terapötik değeri olabilecek bir ilaçtır. Çalışmamızda tavşanlarda SAK'dan sonra VS üzerinde ve serebral doku iskemisi üzerindeki DF etkileri araştırıldı. Vertebral anjiografi VS'm derecesini saptamak amacıyla, SAK'dan sonra meydana gelen serebral iskemik hasan değerlendirmek için TkMMPler kullanıldı, doku düzeyindeki hasarın biyokimyasal göstergesi ve LP derecesini saptamada kullanılan doku MDA ve SOD düzeyleri ölçüldü. Çalışmada SAK'dan sonra serebral arteriyel VS'm DF tedavisi ile çözülebileceğini gösterdik. Serebral iskemik hasarın değerlendirilmesinde kullanılan TkMMPler çalışması ile, DF tedavisinin iskemik serebral hasan önleyebildigi gösterildi. TTcMMP ölçümünün bu tür deneysel çalışmalar için yararlı bir model olabileceği gösterildi. Diğer taraftan LP düzeyim değerlendirmede kullandığımız doku MDA ve SOD düzeylerinde gruplar arasında anlamlı fark bulamadık. Bu durum çeşitli teknik yetersizliklere bağlı olabilir.

VIII. SUMMARY Diffuse cerebral arterial vasospasm occur early, following experimental subarachnoid hemorrhage (SAH). During this prolonged period of vasospasm, some concomitant physiopathologic mechanisms cause ischemia of the cerebral tissue. Cerebral ischemia is the result of different biochemical reactions. Between these reactions, membrane lipid peroxidation and the free oxygen radicals, which are the trigger factor of this type of tissue injury, have a unique place. Free iron ions are the most important catalysors of free oxygen radical production and ; therefore the activation of lipid peroxidation. An iron chelator agent, Deferoxamine prevents the free oxygen radical production; and also scavenges the free oxygen radicals. This drug can cross the blood-brain barrier and access into the cells easily. Therefore the therapeutic potential of Deferoxamine may increase in the future. In this study, the effects of Deferroxamine on cerebral vasospasm and ischemia following SAH in rabbits are investigated. Vertebro-basilar angiography was performed for the measurement of cerebral vasospasm. Transcranial magnetically stimulated motor evoked potentials recordings were used for the assessment of cerebral ischemia. The biochemical markers of lipid peroxidation and free oxygen radical production; cerebral tissue Malonyldialdehyte (MDA) and Superoxyde Dysmutase (SOD) levels were also measured. At the end of the study, we showed that, the cerebral vasospasm resolved significantly with Deferroxamine treatment. Motor evoked potentials measurements revealed that, Deferroxamine protected the cerebral tissue against ischemia. We also showed that, motor evoked potentials recording may he a useful model for this type of experimental studies. Otherwise, the measurements of MDA and SOD levels revealed insignificant results. We thought that this biochemical results explained by technical insufficiency.