Hepatit C virüsünün aile içi yayılımı

Abstract

40 VH.ÖZET Cumhuriyet Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesinde anti-HCV pozitifliği saptanan 48 hastayla teması olan 133 aile üyesi (36'sı eş, 97'si diğer akrabalar) HCV'nin ailesel geçişini araştırmak amacıyla çalışmaya alındı. HCV infeksiyonlu hastaların aile üyeleri, Kasım 1993- Temmuz 1994 tarihleri arasında II. kuşak ELİSA yöntemiyle anti-HCV yönünden test edildi. Ayrıca çalışmaya alınan bireyler geçirilmiş sarılık öyküsü, organ transplantasyonu, kan ve kan ürünü trausluzyonu, hemodiyaliz ve peıkııtmı işlemler yönünden arnştırıldı, Bu nrndn heptim C iuleksıyuuu yönünden risk üıktüıu utşıumytm »aglıklı 5U bu oyucu lumitul grubu oluşturularak anti-HCV yönünden test edildi. ELISA yöntemiyle anti-HCV pozitifliği saptanan olgularda daha sonra PCR yöntemiyle HCV-RNA pozitifliği araştırıldı. Çalışmamızda HCV infeksiyonlu hastaların aile üyelerinde anti-HCV pozitifliği kontrol grubundan yüksek olmasına karşın, aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05). Eşlerdeki anti-HCV pozitifliği kontrol grubundan daha yüksek olmasına rağmen aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p>0.05). Eşlerin dışındaki diğer akrabalarda anti-HCV pozitifliği kontrol grubu üe benzerlik gösteriyordu, aralarında istatistiksel fark yoktu (p>0.05). `' Anti-HCV pozitif eşlerle anti-HCV negatif eşler temas süresi bakımından karşılaştırıldığında aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.01). Bunun yanında anti-HCV pozitif hastaların yaşları, anti-HCV negatif eşlere göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0.01). Bu sonuçlar HCV infeksiyon riskinin eşler arasında temas süresinin ve yaşın artmasıyla doğru oranulı olarak arttığım düşündürmektedir. Diğer akrabalarda anti-HCV pozitif ve negatif olanlar yaş ve temas süresi bakımından karşılaştırıldığında anlamlı bir fark saptanmadı (p>0.05).41 Anti-HCV pozitif asemptomatik hastalarla, ALT düzeyi yüksek olan hastaların aile üyelerinde anti-HCV pozitifliği yönünden istatistiksel bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Eşler ve diğer akrabalar anti-HCV pozitifliği yönünden karşılaştırıldığında aralarındaki fark anlamsızdı (p>0.05) Sonuç olarak HCV'nin aile içi yayılımı çok düşük oranda olmakla beraber, özellikle HCV infeksiyonlu hastaların eşleri topluma göre daha vüksek bir bulaşma riski ile karşı karşıyadır. Eşlerde, infeksiyonla temas süresi ve dolayısıyla yaşın ilgisi vardır. Eşlerin dışında kalan diğer akrabalarda anti-HCV pozitifliği, sağlıklı kontrollerden farklı değildir.