Postmenopozal osteoporozda serum beta 2 mikroglobülin seviyeleri ve kalsitonin tedavisinin beta 2 mikroglobülin üzerine etkisi

Abstract

58 ÖZET Bu çalışmamızda, postmenopozal osteoporozlu hastalarda serum beta 2 mikroglobulin seviyelerini belirlemeyi ve kalsitonin tedavisi sonrasında oluşacak değişiklikleri tespit etmeyi amaçladık. Çalışmaya, Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi FTR polikliniğine başvuran 59 postmenopozal osteoporotik, 30 postmenopozal normal kadın alındu Serum beta 2 mikroglobulin ve osteokalsin seviyelerine tedavinin başlangıcında, 3. ve 6. aylarda radio immun assay yöntemi ile bakıldı. Lomber ve femoral bone mineral dansiteleri (BMD) ölçümleri 0 ve 6. aylarda, Hologic QDR 4500 DEXA cihazı ile yapıldı. Başlangıçta serum beta 2 mikroglobulin konsantrasyonları postmenopozal osteoporotik ve postmenopozal sağlıklı gruplar arasında anlamlı fark göstermiyordu (p= 0,760). Postmenopozal osteoporotik hastalar rastgele seçilerek iki gruba ayrıldı. Grup Pe 100 IU kalsitonin, kalsiyum ve D vitamini, kontrol grubuna ise yalnızca kalsiyum ve D vitamini verildi. Kalsitoninle tedavi edilen grupta,^ 6 aylık tedavi sonrasında serum beta 2 mikroglobulin seviyelerinde artış görüldü, ancak oluşan fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p= 0,399). Kontrol grubunda ise beta 2 mikroglobulin seviyeleri progresif olarak arttı, değişim istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p= 0,006). Serum osteokalsin değerleri ise, kalsitonin alan grupta anlamlı oranda düştü (p= 0,009), fakat kontrol grubunun tedavi öncesi ve sonrası serum osteokalsin konsantrasyonları değişim göstermedi (p= Qr658). 6 aylık kalsitonin tedavisi sonunda lomber ve femur BMD değerleri anlamlı oranda artarken (p= Q,Q45 ve p= 0,000). Kontrol grubunda oluşan artış istatistiksel olarak anlamlı değildi (p= 0,549 ve p= 0,069). Bu bulgularla serum beta 2 mikroglobulin seviyelerinin osteokalsin gibi kemik remodelingini yansıtan bir marker olabileceğini düşündük.