Tavşanlarda intratekal tramadol hidrokloridin risk ve faydalarının belirlenmesi

Abstract

ÖZET Oral, intramüsküler, intravenöz ve epidural uygulamalarda olumsuz etkileri düşük olan Tramadol hidroklorid, tavşanlara intratekal uygulanarak risk ve faydaları araştırıldı. Çalışma aynı yaşta, ağırlıkları 1600-1700 g arasında değişen 35 adet erkek Albino tipi Yeni Zelanda tavşanı ile yapıldı. Tavşanlar biri kontrol olmak üzere beş gruba ayrıldı. Dört gruba Tramadol hidrokloridin, değişik dozları(l,2,4,8 mg/kg) ve bir gruba da serum fizyolojik intratekal tek doz olarak uygulandı. 5, 15, 30, 60 ve 120'nci dakikalarda ağrı eşiği, konvülzyon gelişip gelişmediği, solunum depresyonu, motor zayıflık ve sedasyon dereceleri değerlendirildi. Ayrıca nörotoksisiteye neden olup olmadığı histopatolojik olarak araştırıldı. İstatistiksel değerlendirme Varyans analizi, Tukey testi, Kurskal-Wallis ve Man-Withney U testi ile yapıldı. Doza bağlı, orta derecede, hızlı başlayan kısa süren analjezik etkinlik tespit edildi. Motor zayıflık ve konvülzyon görülmedi. Yüksek dozlarda hafif sedasyon ve solunum depresyonu gelişti. Kontrol grubu dışındaki diğer gruplarda norötoksik bulgular oluştu. İntratekal Tramadol hidrokloridin, orta derecede ve kısa süreli analjeziye ve düşük yan etki profiline sahip olduğu, ancak medulla spinalis için toksik olduğu kanısına varıldı. 50