20. yüzyıl resim sanatında biçimin ritmik yapılanması

Abstract

Doğa ve insan arasındaki etkileşimi, diğer insanlardan farklı olarak duyumsayan sanatçı, evrenin ritmi içinde durmadan devinen biçimleri, kendine özgü ifadelerle anlamlandırır. Sanatçı, algılama ve yansıtmadaki üstünlüğüyle, duyumsadığı biçimlerde ki dengeyi gözeterek, sanatsal niteliği olan eserler meydana getirir. 20. yüzyıl sanatı, çizgi, renk denge ve uyumun yanında, kurgulamadaki çeşitlilik açısından, deneysel bir süreç içinde gelişme göstermiştir. Sanatsal üretimi etkileyen duyular ve zihinselliğin, biçimin ritmik yapılanmasıyla olan etkileşimi, yüzyılın sanatında yeni atılımlara yol açmıştır. Bu atılımlar, çağın sanatçısını bulunduğu dönemin ritmini tüm yönleriyle yansıtma konusunda cesaretlendirmiştir. Sanatçıların resimlerinde ele aldıkları temalar, ritmik düzen bakımından incelendiğinde, bu etki kolayca gözlenir. 20. Yüzyılda Endüstrileşmenin getirdiği ilerlemeye yönelik tüm atılımlar, her alanda etkisini sürdürürken, sanatçılar da, eserlerinde bu atılımların takipçisi olmuşlardır. Diğer yandan, kentin ritmi içindeki yalnızlığını, kaygılarını, umutlarını sevinçlerini ve coşkularını, sanatçıların eserlerinde gören birey, yeni ifade biçimlerini algılamada zorluk çekmemiştir.Tüm bu değişim odakları içinde ortaya çıkan ritmik düzen, özellikle soyut sanatta sınırsız bir ifade alanı bulmuştur. Resimde ritimin kurgusal olarak, düzenli, değişen, gelişen veya rastlantısal dağılımı sanatçının etkileşim alanları içinde şekillenmiştir. Çağın özgür yapısının etkisi altında ki sanatçılar, kurguladıkları biçimlerde, ritmik düzen bakımından benzer özellikler gösterseler de, sanatsal nitelikleri bakımından, ritmik kurguda farklılıklar yaratmışlardır. Anahtar Kelimeler: Ritim, Biçim, Devinim, Hız, Denge, Evren, Soyut.

Artist, who perceives the interaction between nature and man, from a different perspective than others, makes sense of the ever moving forms within the rhythm of the universe with distinctive expressions. The artist with superiority in perception and projection creates works sensing and preserving the balance in forms.20th century art has evolved around line, color, balance and harmony along with variety in structuring. The interaction of rhythmical structure of form with the senses and cognition which affect artistic productivity has caused quantum leap in the century's art. This leap encouraged the artist to reflect the rhythm of the era in all aspects. The themes of artists when analyzed in terms of layout, the effects can be easily observed. The progress of industrialization in the 20th century brought breakthroughs in all areas, while artists have become followers of these breakthroughs. On the other hand, with the rhythm of urban loneliness, anxieties, hopes and joys and enthusiasm in the works of artists, the individual hasn't been through difficulty in understanding new forms of expression. Rhythmic pattern emerging with all these changes in focus, has found unlimited forms of expression in abstract art. Regular, changing, developing or random distribution of the rhythm in paintings has been shaped by the artist in areas of interaction. Under the influence of the free structure of the era, even though the artists show similar characteristics in terms of rhythmic pattern, they have created artistic uniqueness in rhythm in the way they constructed their work.Keywords: Rhythm, Form, Movement, Speed, Balance, Universe, Abstract