Tavşanlarda deneysel olarak oluşturulan akut osteomiyelitin erken tanısında direkt grafi ultrasonografi ve manyetik rezonans görüntüleme bulgularının karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Deneysel çalışmamızda akut osteomiyelitin erken tanısında kullanılan radyolojik modalitelerden MRG, US ve radyografinin sensitivitelerini karşılaştırdık. Çalışmada 14 tavşanın her iki tibiası kullanıldı. 20 tibianın kemik iliğine, genel anestezi altında, taze fare feçesi inoküle edildi ve 15 gün boyunca her gün MRG, US ve radyografik incelemeler yapıldı. 8 tibia kontrol grubu olarak kullanıldı. 15 günlük çalışma sonunda elde ettiğimiz sonuçlara göre, patolojik olarak korale edilen osteomiyelit olgularında MRG erken tamda, kemik iliğindeki enfeksiyonu tanımlamada ve enfeksiyonun yumuşak dokuya uzanımını göstermede en duyarlı yöntem olarak bulundu. US, MRG'den daha geç bulgu vermekle birlikte erken dönemde subperiostal sıvıyı ortaya koyması ile sensitivitesi MRG'ye göre daha az, fakat ona yakın oranda saptandı. Radyografik inceleme akut osteomiyelit bulgularım daha geç ortaya koyarak sensitivitesi en düşük modalite olarak bulundu. Sonuç olarak, akut osteomiyelitin erken tanısında algoritmik olarak önce MRG, sonra US ve daha sonra da direkt grafi kullanılmalıdır. Fakat MRG'nin kullanım sınırlılığı olması gözönüne alınırsa US, zaman zaman daha önce kullanılabilir. 32