Acil servise hipertansif kriz ile başvuran hastalarda mikroalbüminüri hastaneye yatış için bir belirleyici midir?

Abstract

Acil Servise Hipertansif Kriz İle Başvuran Hastalarda Mikro-albuminuri Hastaneye Yatış İçin Bir Belirleyici midir? Bu çalışmada acil servise hipertansif kriz ile başvuran hastalarda mikroalhuminürinin hastaneye yatış için bir belirleyici olup olamayacağını araştırdık. Çalışmaya 52 hipertansif kriz ile başvuran diyabetik olmayan ve son dört haftadan beri veya daha önce herhangi bir antihipertansif ilaç kullanmayan bireyleri dahil ettik. Kontrol grubu olarak normotansif bireyleri çalışmaya dahil ettik. Çalışmamızda hipertansif kriz ile başvuran hastalar son organ hasarlarına göre hipertansif öncelikli durum ve hipertansif acil durum olmak üzere iki gruba ayrıldı. Son organ hasan olan grup hipertansif acil grubu, olmayan grup ise hipertansif öncelikli grup olarak kabul edildi. Her iki grup albuminüri değerlerine göre de M İA, MAA ve NA olarak 3 alt gruba ayrıldı. Hipertansif kriz acil servislerde sıkça karşılaşılan bir durumdur. Çalışmaya aldığımız hastaların acil servise başvuru semptomları baş ağrısı, göğüs ağrısı, senkop, baş dönmesi, dispne ve burun kanamasıdır. Çalışmaya alman hastaların mikroalbuminüri değerleri ile yüksek dansiteli lipoprotein kolesterol (YDL-K), düşük dansiteli lipoprotein kolesterol (DDL-K) ve ürik asit değerlerini karşılaştırdık. Mikroalbuminürili hastalarda kardiyovasküler risk faktörleri olan DDL-K düzeyinde artış eğilimi, YDL-K düzeyinde azalma eğilimi bulamamıza rağmen bu İlişki istatiksel olarak anlamlı değildi. Çalışmaya aldığımız hipertansif kriz ile başvuran hastalar son organ hasan yönünden incelendiğinde mikroalbuminürili ve makroalbuminürili hastalar arasında ilişki istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Her iki grup arasında retinopat i yönünden de istatiksel olarak anlamlı bir ilişki mevcuttur. Mikroalbuminirili ve makroalbuminürili hipertansif kriz ile başvuran hastalarda kardiyovasküler ve serebrovasküler olay insidansım normotansif normoalbuminürili bireylere göre daha fazla oranda tespit ettik. Bu da bize albuminürili hastalarda son organ hasan yönünden dikkatli olunması ve bu hastaların yatırılarak takîbînîn gerektiğini göstermektedir. Sonuç olarak acil servise hipertansif kriz ile başvuran tüm hastalar dikkatli bir şekilde incelenmeli özellikle mikroalbuminürili ve makroalbuminüri tespit edilen tüm hastalar mevcut veya ileride gelişebilecek son organ hasarı için hastaneye yatırılarak tedavi edilmelidir.Anahtar Kelimeler: Hipertansif kriz, mikroalbuminüri, makroalbuminüri, son organ hasarı

Is microalbuminuria predictor of hospital admission for hypertensive crisis in emergency service? In this study, we investigated whether microalbuminuria is diagnostic in having the patients who face hypertensive crisis stay in the hospital. The patients who are accepted for this study are 52 persons having hypertensive crisis, who are not diabetic and who did not use any antihypertensive medicine in the last 4 weeks or beforehand. We included the wwootensive persons to the study as control group. A patient who applied with hypertensive crisis diveded two groups according to their end organ damage. Hypertensive urgency and hypertensive emergency. These groups were diveded three subgroups to their albuminuria values. 30-300mg/l values of albuminuria called microalbumisiffiia. Hypertensive crisis is a situation which is frequently encountered in the emergency services. The symptoms which caused the patiens in the study apply to the hospital are headache, chest pain, syncope, dizziness, dyspne, nose bleeding. We compared the high-density lipoprotein cholesterol (HDL-C), low-density lipoprotein cholesterol (LDL-C) and uric acid values of the patients included in the study. Although we did not discover any increase inclination in the level of LDL-C and decrease inclination in the level of HDL-C, which are cardiovascular risk factors in the patiens with microalbuminuria, this relationship between the patients with microalbuminuria aad microalbuminuria is found statistically insignificant. When the patiens in the study having hypertensive crisis are examined with respect to the end organ damage, the relationship between the patients with microalbuminuria and macfoalbuminuria is found statistically significant. The relationship between these two groups is also statistically significant with respect to retinopathy. We discovered that the cardiovascular and cerebrovascular incidans is more in patiens with microalbuminuria and macroalbuminuria hypertensive crisis than in persons with normotensive normoalbuminuria. This shows us that we should be careful in patients with albuminuria with respect to the end organ damage and provide prosecution with hospitalisation. As a result, all the patients who applied to the emergency service due to hypertensive crisis should be examined carefully and especially, the patients with microalbuminuria and macroalbuminuria should be treated in bed at the hospital due to the existing or probable end organ damage. Key Words: Hypertensive crisis, microalbuminuria, macroalbuminuria, end organ damage