Tip 2 diabetes mellitusta antikardiolipin antikor pozitifliğinin diabetik komplikasyonlarla ilişkisi

Abstract

Bu çalışmada tip 2 diabetes mellituslu hastalardaki antikardiolipin antikor Ig G (aCL Ig G) ve antikardiolipin antikor Ig M (aCL Ig M) pozitifliğinin diabetik komplikasyonlarla ilişkisini araştırdık. Bu çalışmada yaş ortalaması 62,97 ± 7,54 yıl olan 35 komplikasyonlu (18 kadın, 17 erkek) tip 2 diabetik hasta, yaş ortalaması 58,80 ± 7,08 yıl olan 21 komplikasyonsuz (10 kadın, 1 1 erkek) tip 2 diabetik hasta ve yaş ortalaması 62,38 ± 6,31 yıl olan 21 sağlıklı (11 kadın, 10 erkek) kontrol grubu aldık. Bütün hasta gruplarında serum lipidleri, HbAıC, açlık kan şekeri, aCL Ig G ve aCL Ig M çalıştık. Hasta gruplarında 33 retinopatili, 25 makroanjiopatili ve 33 nefropatili hasta vardı. Komplikasyonlu hasta grubunun aCL Ig G pozitifliği ile yaş ortalaması arasında anlamlı olmayan bir artış vardı (P>0,05). Komplikasyonlu grupta aCL Ig G pozitifliğini, komplikasyonsuz grup ve sağlıklı kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulduk (P<0,05). Her üç grubun aCL Ig M pozitifliği arasında bir farklılık yoktu (P>0,05). Retinopatili 33 hastanın aCL Ig G pozitifliği, retinopatisi olmayan 23 hastanın aCL Ig G pozitifliğinden anlamlı olarak yüksekti (P<0,05). Makroanjiopatisi olan 25 hastanın aCL Ig G pozitifliği, makroanjiopatisi olmayan 31 hastanın aCL Ig G pozitifliğine göre anlamlı olarak yüksekti (P<0,05). Nefropatisi olan 33 hastanın, aCL Ig G pozitifliği, nefropatisi olmayan 23 hastaya göre anlamlı olarak yüksekti (P<0,05). Bu sonuçlar bize gösteriyor ki; aCL Ig G pozitifliği komplikasyonlu diabetik hastalarda yüksek oranda pozitiftir, diabetik komplikasyonların gelişiminde bir rol oynuyor olabilir. Biz aCL Ig G si pozitif olan komplikasyonlu diabetik hastalara tromboprofilaksi önerebiliriz ve bu tedavi ile tromboembolik komplikasyonları önleyebileceğimiz kanısındayız.

We aimed to investigate the relationship between diabetic complications and the positivity of anticardiolipin Ig G (aCL Ig G) and anticardiolipin Ig M (aCL Ig M) antibodies in type 2 diabetic patients . In this study we examined 35 type 2 diabetic patients with complications of median age 62,97 ± 7,54 year (18 female, 17 male) and 21 type 2 diabetic patients without complications, of 58,80 ± 7,08 year (10 female, 11 male) and 21 healthy individuals, of 62,38 ± 6,31 year (1 1 female, 10 male). Serum lipids, HbAiC, fasting blood glucose level, aCL Ig G and aCL Ig M were studied in theree groups. In the diabetic patients there were 33 patients with retinopathy, 25 patients with macroanjiopathy and 33 patients with nephropathy. The aCL Ig G positivity in the patients with complication were higher than the patients without complication and the healthy group (P<0,05). There was no difference in the aCL Ig M positivity in all groups (P>0,05). The aCL Ig G positivity ratio of 33 patients with retinopathy was higher than the aCL Ig G positivity ratio of the 23 patients without retinopathy(P<0,05). The aCL Ig G positivity ratio of 25 patients with macroanjiopathy was higher than the aCL Ig G positivity ratio of the 31 patients without macroanjiopathy (P<0,05). The aCL Ig G positivity ratio of 33 patients with nephropathy was higher than the aCL Ig G positivity ratio of the 23 patients without nephropathy(P<0,05). In conclusion these results show us the positivity aCL Ig G is higher in patients with diabetic complications and aCL antibodies may play a role in the progression of the microvascular and macrovascular diabetic complications. So that we recommend thromboprophylaxies in type 2 diabetic patients with diabetic complications and positive aCL antibodies. Thus, thromboprophylaxis may reduce the progression of thromboembolic complications.