Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığına (KOAH) bağlı kronik solunum yetmezliğinde noninvaziv mekanik ventilasyonun (NİMV) etkileri

Abstract

Kronik obstrüktif akciğer hastalığına (KOAH) bağlı akut hiperkapnik solunum yetmezliği ile restriktif patolojiler sonucu gelişen solunum yetmezliğinde noninvaziv mekanik ventilasyonun (NİMV) etkinliği kesinlik kazanmış olmasına rağmen, KOAH sonucu gelişen kronik solunum yetmezliğindeki etkinliği halen tartışmalıdır. Bu çalışma uzun süreli ?Bi-level Positive Airway Pressure (BiPAP)? kullanma endikasyonu konularak cihaz kullanım raporu yazılan KOAH'a bağlı kronik solunum yetmezliği bulunan olgularda tedavi etkinliğini ve tedaviyi sürdürmede karşılaşılan sıkıntıları araştırmak amacıyla planlanmıştır.Kliniğimizde 1 Ocak 2004 ve 31 Aralık 2005 tarihleri arasında KOAH'a bağlı kronik solunum yetmezliği tanısı ile ?uzun süreli BiPAP kullanması uygundur? kararı verilen toplam 27 hasta çalışmaya alındı. İki hasta kontrollere gelemediler. Üç hasta da erken ölüm nedeni ile çalışma dışı bırakıldı. Toplam 22 hasta 12 ay prospektif olarak izlendi. Hepsi kor pulmonale gelişmiş ve tam doz ilaç tedavisi alan hastalardı. Olguların 7 tanesi çeşitli nedenlerle BiPAP cihazını alamamışlardı. Grup I'deki (BiPAP kullanan) hastaların yaş ortalaması 65.3±2.4 yıl ve %74'ü erkek, Grup II'deki (BiPAP kullanmayan) hastaların yaş ortalaması 59.4±2.4 yıl ve %71'si erkekti. Her iki grup arasında sigara içme öyküsü, hastalık süreleri, BiPAP önerilmeden önceki yılda hastaneye yatış sayı ve süresi ile yoğun bakım ünitesine (YBÜ) yatış sayıları, arteriyel kan gazları (AKG), solunum fonksiyon testleri (SFT) ve semptomları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p>0,05). Grup I'deki hastaların BiPAP kullanım süresi 6.3±0.4 saat/gün idi. BiPAP kullanımından bir yıl sonra Grup I'deki hastaların nefes darlığı hissetme oranında, günlük aktivitelerinde, arter kan gazı analizinde, hastaneye yatış sayılarında ve 6 dakika yürüme mesafesinde Grup II'deki hastalara göre belirgin derecede iyileşme gözlendi (p<0,05). Her iki grup arasında bir yıl sonra FEV1 ve mortalite açısından fark yoktu (p>0,05).Sonuç olarak KOAH'a bağlı kronik solunum yetmezlikli olgularda BiPAP'ın morbidititeye olumlu etkileri vardır ancak FEV1 ve mortaliteye olan etkiler tartışmalıdır. Hastaların tedaviye uyumu da sonuçları etkilemektedir.Anahtar kelimeler: BiPAP, kronik solunum yetmezliği, KOAH

Though the efficacy of non-invasive mechanical ventilation in the chronic obstructive pulmonary disease (COPD) related acute hypercapnic respiratory failure and restrictive patologies origined respiratory failure has gained accuracy, its efficacy at COPD related chronic respiratory failure is under debate. This study was assigned to understand the treatment efficacy and sustaining problems of long time Bi-Level Positive Airway Pressure (BiPAP) in the COPD related chronic respiratory failure cases.A total of 27 patients who have a COPD related chronic respiratory failure and decided to BiPAP usage for long time included to this study between 1 january 2004 and 31 december 2005. Two of them did not came to follow up and 3 patients were excluded because of early death. Cor pulmonale developed and full dose drug taken totally. 22 patients were assessed during 12 months prospectively. Seven of cases could not take BiPAP machine for various reasons. Avarage age of patients in group I (using BiPAP) was 65.3±2.4 and % 74 were men, avarage age of patients in group 2 (who did not use BiPAP) was 59.4±2.4 and % 71 of them were men. There was no significant statistical difference between two groups in smoking history, disease period, the periods and the numbers of hospitalisation and intensive care unit staying in the last year, arterial bool gases, pulmonary function tests and symptoms (p>0.05) . The avarage BiPAP usage in group I was 6.3±0.4 hour/day. After one year BiPAP usage there was a significance decrease in dyspnea feeling ,daily activities, analysis of arterial blood gases, the number of hospitalisation and 6 minutes walking distance in group I compared with Group II (P<0.05). After one year there was no difference in FEV1 and mortality between two groups. (p<0.05)In conclusion, BiPAP has positive effects on morbidity in COPD related respiratory failure patients but its effects on FEV1 and mortality is debated but the adaptation of patients to treatment also effects the results.Key Words: BiPAP, chronic respiratory failure, COPD