Metabolik sendromda adamts`lerin biyokimyasal parametreler ile ilişkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; metabolik sendromlu (MetS) ve diyabetli (DM) bireylerde, ateroskleroz gelişimine bağlı olarak damarlardaki ekstraselüler matriksin bozulmasının bir sonucu olarak düzeylerinde azalmaları olabileceği düşünülen a disintegrin and metalloproteinase with thrombospondin motifs (ADAMTS) proteinlerinin MetS'da biyokimyasal belirteç olarak kullanılma potansiyellerini ortaya koymaktır.Çalışmamız; 25-65 yaş aralığında, deney grubunda DM ve MetS tanısı konulmuş 20 kadın bireyin, kontrol grubunda ise sağlıklı 11 kadın bireyin katılımıyla gerçekleşmiştir. MetS'lu hastaların tanısı, Türkiye Endokrinoloji Metabolizma Derneği'nin tanı kriterlerine göre konuldu. Deney grubu ve kontrol grubunda antropometrik ölçümler yapıldı ve kan örnekleri alındı. ELISA test kitleri kullanılarak yapılan ölçümler sonucunda elde edilen veriler, istatistiksel olarak değerlendirildi.ADAMTS-1 seviyeleri, MetS ve DM grupları kontrol grubuyla karşılaştırıldığında, istatistiksel olarak (p<0.01) anlamlı derecede düşük bulunmuştur. Buna karşılık, MetS grubu ile DM grubu arasında ise istatiksel olarak anlamlı bir değişiklik gözlenmemiştir. ADAMTS-9 seviyelerinde ise MetS ve DM grupları, kontrol grubuyla kıyaslandıklarında, istatistiksel olarak anlamlı (p<0.01) azalmalar tespit edilmiştir. Benzer şekilde, MetS grubu ile DM grubuyla karşılaştırıldığında (p<0.05), istatistiksel olarak anlamlı bir azalma bulunmuştur.Sonuç olarak; ADAMTS-1 ve ADAMTS-9 değerlerinde kontrol grubuna göre, MetS'li ve DM'li hasta grubunda azalmalar saptanmıştır. Dolayısıyla ADAMTS-1 ve ADAMTS-9 proteinlerinin MetS'lu bireylerde belirteç olarak kullanılma potansiyelleri bulunmakla beraber, yine de ayrıntılı olarak araştırılmaları gerekmektedir.

The aim of the study is to reveal the potential of ADAMTS proteins which are thought to be effective on inadequate activity out of the extracellular matrix impairment in the veins due to the development of atherosclerosis for individuals with metabolic syndrome and patients with diabetic, as biochemical markers.Our study has been conducted with the participation of 20 female individuals diagnosed with diabetes (DM) and metabolic syndrome (MetS), aged between 25 to 65 in the experimental group, and 11 healthy female individuals in the control group. The diagnosis of patients with MetS has been made via considering the diagnostic criteria of the Society of Endocrinology and Metabolism of Turkey. Anthropometric measurements and blood samples have been taken from the experimental group and the control group. The data obtained by using the ELISA test kit, than has been evaluated statistically.At ADAMTS-1 levels, a statistically significant difference has been found between control group and MetS group (p <0.01) and between control group and DM group (p <0.01) A significant change has not been observed between the MetS group and the DM group (p> 0.05). At ADAMTS-9 levels, a significant difference has been detected between the control group and the MetS group (p <0.01) and between the control group and the DM group (p <0.01). There has been a statistically significant difference between the MetS group and the DM group (p <0.05).As a result; a decrease in the patients with MetS and DM has been determined according to the control groups of ADAMTS-1 and ADAMTS-9 levels. Therefore, ADAMTS-1 and ADAMTS-9 proteins have potential to be used as markers in individuals with MetS, but still require extensive investigations.