Kardiyoverter defibrilatör implantasyonu öncesi elektrofizyolojik çalışmada sürekli ventriküler taşikardinin uyarılabilirliği ve takipte meydana gelen şokların ilişkisi

Abstract

Amaç: Düşük ejeksiyon fraksiyonu olan hastalar ani kardiyak ölüm açısından artmış riske sahiptirler. İmplante edilebilir kardiyoverter-defibrilatörler (İEKD) yapılan çalışmalarda mortalite azaltmada etkinliği kanıtlanmış cihazlardır. Bu cihazların kullanılacağı hastaların seçiminde elektrofizyolojik çalışmanın (EFÇ) yeri tartışmalıdır. Çalışmamızın amacı, İEKD planlanan hastaların, işlem öncesi yapılan EFÇ'lerinde sürekli ventriküler taşikardi uyarılması [sVT (+)] ya da uyarılmaması [sVT (-)] ile işlem sonrası takiplerinde cihazın şok vermesi arasında ilişki olup olmadığını araştırmaktır.Yöntem: Ocak 2006 - Haziran 2008 tarihleri arasında İEKD planlanan hastalar çalışmaya alındılar. Hastaların hepsine İEKD öncesi EFÇ yapılarak VT uyarılabilinen ve ekokardiyografide sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (SVEF) < %35 olarak saptanan 58 hastaya İEKD takıldı.Bulgular: Tüm hastaların ortalama SVEF %25,6±4,3 ölçüldü. Hastalar EFÇ'de sVT (-) (n=19) ve sVT (+) (n=39) uyarılmasına göre iki gruba ayrıldılar. Her iki grubun demografik özellikleri ve ortalama İEKD takip süreleri arasında fark yoktu. Hastaların takiplerinde sVT (+) grubunda sVT (-) grubuna göre daha fazla hastanın İEKD şoku aldığı görüldü (p=0,024).Sonuç: İEKD takılan hastaların uzun dönem takiplerde şok alıp almayacaklarını kesin olarak bilinmemektedir. Bu hastalara EFÇ yapılması ve süreksiz ventriküler taşikardi uyarılabilmesinin bu hastaların takiplerinde İEKD şoku almalarını öngörmede faydalı olabileceğini düşünüyoruz.

Aim: Patients with low ejection fraction carry high risk for sudden cardiac death. Implantable cardioverter defibrillators (ICD) are devices with proven efficiency in many randomized clinical trials. Role of ventricular tachycardia inducibility in electro physiologic study (EPS) for patient selection remains controversial. Aim of our study is to investigate if there is a relationship between inducible sustained ventricular tachycardia [sVT (+)] or not [sVT (-)] in EPS and ICD shocks during follow-up.Methods: Patients who were selected for ICD implantation were enrolled between January 2006 and June 2008. Patients with left ventricle ejection fraction (LVEF) < %35 underwent EPS. Fifty eight patients who had inducible VT undergone ICD implantation.Results: Of all patients mean LVEF was 25, 6±4, 3%. Patients were grouped into two if they have inducible sustained VT in EPS. Both groups? baseline demographic properties were similar. ICD shocks during follow up were significantly higher in sVT (+) group (p=0,024).Conclusion: None of current methods could exactly predict ICD shocks during follow up. When patients were enrolled for ICD therapy, it seems that EPS would still be helpful for not only selecting high risk patients but also selecting the patients who would get ICD shocks more than other candidates.