Kronik hemodiyaliz hastalarında VEGF gen polimorfizmi ve VEGF-a düzeyleri ile AV fistül fonksiyon kaybı arasındaki ilişki

Abstract

Hemodiyaliz hastalarında arteriovenöz fistül (AVF) kaybını kolaylaştıran en önemli neden AVF'ün venöz kısmındaki gelişen intimal hiperplazi sonucu darlık ve tromboz oluşumudur. VEGF'ün hasarlı vasküler yapılarda reendotelizasyonu hızlandırdığı, intimal kalınlaşmayı ve/veya mural trombüs oluşumunu azalttığı bildirilmektedir. Çalışma AV fistül operasyonundan sonra geç dönemde 2 veya daha fazla fistül trombozu epizodu geçiren 42 hastadan oluşan olgu grubu ile 3 yıl veya daha fazla sürede hiç AV fistül trombozu öyküsü olmayan 38 hemodiyaliz hastası kontrol grubu alınarak gerçekleştirildi. VEGF gen polimorfizmi ile VEGF-A düzeyinin hemodiyaliz hastalarında geç dönem AV fistül fonksiyon kaybı üzerindeki etkisini ortaya konması amaçlamıştır. Kontrol grubunda büyük oranda VEGF 936CT genotipi (sıklığı 12/38, %31.6), olgu grubunda ise büyük oranda VEGF 936CC genotipi (sıklığı 138/42, %90.5) saptandı. Olgu grubunda VEGF 936CC genotipini taşıyan bireyler ise AVF trombozu için 5.54 kat artmış bir risk'e sahiptiler. VEGF-A düzeyleri olgu grubunda (27.33±43.50 pg/ml), kontrol grubuna (70.69±53.08 pg/ml) göre anlamlı olarak düşük saptandı. Olgu ve kontrol grubunda plazma VEGF-A düzeyine etki eden klinik parametreler değerlendirildiğnde; olgu grubunda plazma VEGF-A düzeyleri serum kolesterol (r=0.40), serum LDL(r=0.43), beyaz küre sayısı (r=0.47) ve trombosit sayısı (r=0.59) arasında positif bir korelasyon saptandı. Kontrol grubunda sadece trombosit sayısı (r=0.38) pozitif bir korelasyon göstermekteydi. Sonuç olarak; VEGF 936CC genotipi taşıyanlarda artmış bir AV fistül tromboz riski vardır. Bu olgularda diğer tedavi modellerinin (periton diyalizi, preemptif transplantasyon) göz önünde tutulmasının yararlı olacağı sonucuna varıldı; böylece fistül kaybına bağlı mortalite ve morbiditenin azaltılması mümkün olacaktır.

A major factor which faciliates arteriovenous fistula (AVF) failure is stenosis and thrombosis due to intimal hyperplasia devoloping in the venous segment of AVF. It has been reported that VEGF accelerated re-endothelialization, reduction of intimal thickening and/or mural thrombus formation in the injured vascular structures.The study was carried out with a phenomenon group of 42 patients who have experienced 2 or more fistula thrombosis in the late phase after the AVF operation and a control group of 38 patients who have not had any AVF thrombosis history for 3 years or more. In this study, we aimed to identify the effect of VEGF 936 gene polymorphism and VEGF-A levels on late session AVF failure in hemodialysis patients. VEGF 936CT genotypes were determined in large proportion in control group (frequency 12/38, 31.6%) while VEGF 936CC genotype were determined in large proportion in phenomenon group (frequency 38/42, 90.5%). Individuals carrying the VEGF 936CC genotype had an incraese of 5.54 times risk of AVF thrombosis. The VEGF-A levels of phenomenon group (27.33±43.50 pg/ml) were significantly lower than control (70.69±53.08 pg/ml). When the effects of clinical parameters were evaluated on VEGF-A levels, plasma VEGF-A positively corraleted with the serum cholesterol (r=0.40), LDL (r=0.43), white blood cell (0.47) and thrombocytes (r=0.59) in phenomenon group and also in control group with thrombocyte count (r=0.38). Consequently, there is an increased risk of AV fistula thrombosis in individauls having VEGF 936CC genotype. The other renal replacement modalaties (peritoneal dialysis, preemptive transplantation) should be considered in patients having this genotype, Thus it will be possible to prevent the morbidity and mortality due to fistula failure.