Hayvan modelinde enfeksiyon ve osteoblastik faaliyet artışı alanlarında tc-99m ile işaretli antibiyotiklerin kullanılabilirliğinin araştırması

Abstract

Enfeksiyon hastalıklarının ayırıcı tanısının yapılabilmesi önemli klinik sorunlardan birisidir. Bu ayrımın yapılabilmesi için nükleer tıp yöntemlerine sıklıkla ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmada, Wistar ratlarda oluşturulan enfeksiyon ve osteoblastik faaliyet artışı modelinde, Tc-99m ile beş farklı antibiyotik işaretlemesinin yanı sıra moksifloksasin, sefuroksim sodyum ve klindamisinin enfeksiyon tanısında kullanılabilirliği ve kısıtlılıkları araştırıldı. Elde edilen sonuçlar Tc-99m perteknetat ile yapılan kontrol grubu çalışmaları ile karşılaştırıldı. Kantitatif veriler 30 adet ratta, 10., 60. 120.dk ve 24.saat görüntülerinden elde edildi. Tarafımızdan işaretleme yöntemi geliştirilen amikasin ve streptomisin için ise bağlanma yüzdeleri ve stabiliteleri incelendi.Tc-99m ile işaretli antibiyotikler enfeksiyon ve osteoblastik faaliyet artışı alanlarında normal dokudan daha fazla tutulum gösterdiler. Tc-99m-Moksifloksasinin, Tc-99m-Sefuroksimin ve Tc-99m-Klindamisinin enfekte/normal doku oranının tüm zamanlardaki ortalaması sırasıyla; 2.04; 1.71; 1.89 olarak bulundu. Ancak bu bulgular kontrol grupları ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı görüldü. Kırık/normal kemik oranlarının tüm zamanlardaki ortalaması ise sırasıyla 2.0; 1.96; 1.58 olarak bulundu. Bu oranlar enfekte/normal doku oranları ile karşılaştırıldığında aralarında yine istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı.Sonuç olarak; bu çalışmada kullanılan Tc-99m ile işaretli antibiyotiklerin hayvan modelinde enfeksiyon alanında ve osteoblastik faaliyet artışı alanında benzer şekilde tutulduğu ve enfeksiyon/osteoblastik faaliyet artışı ayrımı için sağlıklı olarak kullanılamayacaklarını düşünüyoruz. İşaretli antibiyotikler ile başarılı bir enfeksiyon görüntüleme yönteminin geliştirilmesi konusunda farklı enfeksiyon ajanları, farklı enfeksiyon ajanı miktarları ve enfeksiyonun süresini de içine alan çoklu değişken ile yapılacak ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.

The differential diagnosis of infectious diseases is one of the major clinical problem. Nuclear imaging methods are often needed in the context. In the present study, the imaging quality and limitations of moxifloxacin, cefuroxime sodium and clindamycin labelled with Tc-99m in infection and osteoblastic activity increase model which formed on Wistar rats were investigated, among five antibiotics The results were compared with the Tc-99m-pertechnetate control group. The quantitative data have been obtained from 10th, 60th, 120th minutes and 24th hours images of 30 rats. Only labeling quality was evaluated for amikacin and streptomycin, for which labelling methodes were developed in our clinic.Uptake of labeled antibiotics were higher in the infected and fractured area than normal tissue. All-time averages of Tc-99m-moxifloxacin?s, Tc-99m-cefuroxime?s and Tc-99m-clindamycin?s infected/normal tissue ratios were found as 2.04; 1.71; 1.89, respectively. However, no statistically differences were observed when compared with the control group. All-time averages of fracture/normal bone ratios were found as 2; 1.96; 1.58, respectively. When the findings were compared with infected/normal tissue ratios, no statistically significant differences were observed.In conclusion, we think that Tc-99m labelled antibiotics that have been used in the present study, have similar uptake pattern and do not permit to differentiate infection foci from an increased osteoblastic activity in the animal model. Further studies are needed considering multiple parameters, such as diffrent infection agents and in different amounts together with different infection durations for developing a successful imaging methods.